Dezelfde Spijt

(Non je ne regrette rien)
(Non rien de rien)
(Non je ne regrette rien)
Als mensen vragen wat me drijft dan zeg ik sorry
het antwoord blijf ik je schuldig (hey) ik weet het ook niet.
Is het logisch dat ik dit doe is het toeval is het meer is het voorbestemd?

Zo voelt het wel voor mij tenminste.
Het had anders kunnen lopen keuze goenoeg, ja

misschien had ik de voetstappen van m'n broer maar moeten volgen.

Geen financiële zorgen, niet op geld hoeven wachten

met diploma's op zak, (...yay) m'n moeder vind het prachtig!

Het is het leven generatie nooit tevreden,
ik zie dezelfde problemen bij de mensen om me heen.
Midden twintig is in de bloei van hun leven

opgegroeid in welvaart en te veel mogelijkheden (hé).

Ik kan niet zeggen dat ik nergens spijt van heb,

ik had veel dingen anders willen doen maarja die tijd is weg.
Het te veel terugkijken dat belemmert je zicht
gericht op wat er komen gaat wat het ook mag zijn. (shit)
(Non, rien de rien)
(Non je ne regrette rien)
(Non rien de rien)
(Non je ne regrette rien)
Als ik mezelf vraag wat me drijft dan zeg ik sorry,

het antwoord blijf ik mij ook schuldig ik weet het ook niet.
Ik droomde vroeger over wat ik nu doe,
maar toch voelt het anders dan ik dacht,
't is nogal anders dan verwacht.
Met de jaren vallen meer keuzes weg,
als je kiest voor het een kies je logish gezien niet voor de rest.
Het is een luxeprobleem, ik geef het toe maar toch
voelt het focked als je oude vrienden veel te weinig spreekt.
'K ben te veel bezig met een keuze die ik ooit,
gemaakt heb voor mezelf
het verwerkelijken van een droom.
Het spijt me dat ik dingen daarvoor laten moest (hey).
Het is dezelfde spijt als ik het niet zou doen, snap je?
(Non, rien de rien)
(Non je ne regrette rien)
Ken je dat punt,
dat punt waar je beseft
dat je verder moet met iets, en eigenlijk niet terug kunt?
Daar ben ik nu het is te vroeg voor conclusies
maar tegelijk te laat voor het maken van...
Juist, illusies maken is wat anders dan dromen,
als ik doe wat ik leuk vind, en net rond kan komen
Het is behelpen maar het went,
ik bedoel de muziek dat is verworven tot dat wat ik ben...
Klinkt simpel, zo is het ook bedoeld,
't is mayonaise voor de ziel en balsem met een doel.
Vertel me dan, wat anders kan ik doen,
dan mijn hart gelukkig houden, te vertrouwen op gevoel?
M'n leven is me teveel waard om altijd stil te staan
bij wat ik juist wel, misschien of niet had kunnen doen.
Ik doe nu dit, alle spijt neem ik voor lief.
'T is kut, maar ik moet vooruit
wat het ook mag zijn, shit