Ma Den Xeroun Ti Simvenei

Uh huh
GroundZero
2-0-18, uh huh

Ναι

Μέσα στην πόλη μας που κατοικώ
Εθίστηκα σ' εκείνη, σα μάνα την αγαπώ
Τη νύχτα τ' άρωμά της θα σε κατευθύνει
Σύμβολο τ' όνομά μου αθάνατο θα μείνει
Δεν είναι μπάρες ό,τι γράφω, είναι ύμνοι
Πάνω μου στάχτη
Πότε δεν πούλησα για τα φράγκα τον Tsaki
Μέσα σε κύκλους οι ώρες γυρνάνε
Γίναν' οι έμμονες μου πρόσωπα και με κοιτάνε
Έβαλες τo rap πάνω απ' τη φιλία
Γι' αυτό κατέληξες νεκρός σε αυτήν την ταινία
Θ' άλλαζες crew κάθε μήνα για να σε ζήσει

Κι εγώ να γράφω ακόμα μ' αυτούς που 'χα ξεκινήσει
Τα δυο μου μάτια κοιτούν πέρα από το χρόνο
Τινάζει η φλέβα μου και φτάνει ως τον Κρόνο

Ανατείλαμε απ' τη Δύση, το rap μου σ' έχει σβήσει
Δε σε συμπάθησα πριν η μάνα σου σε γεννήσει

Wo-ooh
Ya-yah
Ναι

Όταν πίνω με κοιτάζουν όλοι κάπως
μπερδεμένοι μα δεν ξέρουν τι συμβαίνει
Φόρεσα φέτος το παλτό μου κι έχω μες
το κινητό μου την καρτέλα μου κρυμμένη
Αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει
Αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει

Όταν πίνω με κοιτάζουν όλοι κάπως
μπερδεμένοι μα δεν ξέρουν τι συμβαίνει
Φόρεσα φέτος το παλτό μου κι έχω μες
το κινητό μου την καρτέλα μου κρυμμένη
Αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει
Αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει, αυτή η πόλη...

Κι όλο λέω πως θα φύγω κι αυτή δε μ' αφήνει
Την κοιτάζω απ' το βράχο, με φωτίζει η Σελήνη
Ο φακός με τυφλώνει κι ο λαός μου τη δίνει
Και νεκροί φωτογράφοι έξω απ' το καμαρίνι
Η μάζα δε με καταπίνει μα, δε με καταπίνει
Η μουσική μου είναι δρόμος κι εδώ με κατευθύνει (Mo)
Η σκόνη τους πνίγει, η σκόνη τους θλίβει
Και μιλάμε κι ακουγόμαστε έξω σαν εξωγήινοι

Και φωνάζω, μ' ακούς; Εδώ μοιάζω με ξένο

Και πετάν οι αρτηρίες, μας βαράν' διμοιρίες
Και φωνάζω μ' ακούς; Φωνάζω γι' αυτούς
Κι η οργή μας στο χώμα, μπαίνει, βγάζει καρπούς
Και δεν πέφτουν οι παλμοί, την καρδιά μου πάντα ακούς
Πίστευες σ' εγκαταλείπω γιατί χρόνια παρακούς
Χρόνια παρακούς (κι εμείς) χρόνια απάνω τους
Χειροκρότημα Ελλάδα για τους μελλοθάνατους (ναι)

Όταν πίνω με κοιτάζουν όλοι κάπως
μπερδεμένοι μα δεν ξέρουν τι συμβαίνει

Φόρεσα φέτος το παλτό μου κι έχω μες
το κινητό μου την καρτέλα μου κρυμμένη
Αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει
Αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει
Όταν πίνω με κοιτάζουν όλοι κάπως

μπερδεμένοι μα δεν ξέρουν τι συμβαίνει
Φόρεσα φέτος το παλτό μου κι έχω μες
το κινητό μου την καρτέλα μου κρυμμένη
Αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει
Αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει, αυτή η πόλη...

Yah
Κανείς δεν έλαβε το μήνυμα
Μηχανικά κινούμαι μες στο σύμπλεγμα
Νόμιζαν θα με ρίξουν αλλά πέσαν απ' τα σύννεφα
Βρέθηκαν μες στη διάσπαση του κρίκου
Ξενάγηση ως το βάθος του αδύτου

Έχω το μάτι τρίτου, λεπίδα, τεχνική,
Η συνταγή μου γράφει "τίποτα"
Μετάνιωσαν την ώρα που γεννήθηκα
Σύνδεση απ' τη Σελήνη μα 'χει πέσει από τον τρίποδα
Πυρετός πάνω απ' την πόλη
Το φως που επικαλούνται οι νομοί
Απέκτησε μορφή μέσα απ' τη σκόνη,
κηλίδες πάνω απ' το χιόνι Είπαν
Οι δικοί του αναγνωρίσανε το πτώμα
Δάκρυα που κύλησαν στο χώμα, του πόνου χρώμα
Κανείς δεν αμφισβήτησε το πτώμα
Σιωπηλοί όπως οι ένοχοι
Σπάσαν οι δεσμοί κοντά στην ένωση
Χρόνια μετά τη γένεση,
στο cabrio με τον Mo σ' επανεκτέλεση Στη θέση

Όταν πίνω με κοιτάζουν όλοι κάπως
μπερδεμένοι μα δεν ξέρουν τι συμβαίνει
Φόρεσα φέτος το παλτό μου κι έχω μες
το κινητό μου την καρτέλα μου κρυμμένη
Αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει
Αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει
Όταν πίνω με κοιτάζουν όλοι κάπως
μπερδεμένοι μα δεν ξέρουν τι συμβαίνει
Φόρεσα φέτος το παλτό μου κι έχω μες
το κινητό μου την καρτέλα μου κρυμμένη
Αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει
Αυτή η πόλη μ' αρρωσταίνει, αυτή η πόλη...