Nixta Dixos Fegari

Πάνω απ' τον μαύρο ουρανό, κι είναι
Τόσο κενό φίλε, πίσω από το φως είμαι
Μάτια που κοιτάν είναι
Δίπλα μου μείνε, ταξίδι χωρίς ελπίδες
Ανάμεσά μας κινείται
Γραμμές που χάνονται, πόλη που αιωρείται
Είδαν τους νεκρούς να ξυπνάν
Είδα τους φίλους τελευταία φορά
Δαίμονες που δεν αγαπάν
Φάρμακα που δεν αντιδράν
Ποιο το μέλλον για 'μας, πώς τον χρόνο γυρνάς, φίλε
Πάγωσα να μείνω έτσι όπως είμαι
Σελήνη, φως, το Φεγγάρι
Ζούμε τη νύχτα κάποιου Γενάρη
Κάτι από μας έχουν πάρει, όποιος το ξέρει ραπάρει
Όλοι θα φύγουν από 'δώ, κανείς δεν έχει μπλοφάρει
Βρίσκομαι πίσω από το μήνυμα
Ό,τι γράφω θα θεωρηθεί ατύχημα
Μυαλό που δε συγχωρεί
Γεννήθηκα τη λάθος στιγμή

Βρίσκομαι πίσω από το μήνυμα
Ό,τι γράφω θα θεωρηθεί ατύχημα
Μυαλό που δε συγχωρεί (aha)
Γεννήθηκα τη λάθος στιγμή

Να πώς χτυπάει η καρδιά μες στη μοναξιά
Βλέπουνε καλύτερα τα μάτια μας κλειστά
Ψάξε μέσα σου αν δε με βρίσκεις πουθενά
Προηγούμαι όσο γυρίζει η Γη ξανά
Φτάσαμε και κάναμε τις μέρες μας συνηθισμένες
Με υποσχέσεις αθετημένες
Πάθη θανατηφόρα και σκέψεις φυλακισμένες
Μας έχουν ελεύθερα δεμένους με ελπίδες βυθισμένες
Κάπου στην άλλη άκρη ξημερώνει
Όταν σε μας αρχίζει και νυχτώνει
Αλλάζουν οι εποχές όχι οι άνθρωποι
Αλήθεια και ψέμα ένα μέσα στην πόλη
Μα βλέπω καθαρά γι' αυτό στέκομαι ακόμη
Τι κοστίζει πιο πολύ απ' τα λεφτά του κόσμου
Η οικογένεια κι ο χρόνος που είναι αντίπαλός μου
Με ένα βλέμμα να κοιτάει στο κενό
Το ποτό μου ίδιο χρώμα με τον ωκεανό

Όλα στο χθες θα τα αφήσω, η ομορφιά της ζωής
Το μυαλό μου γυρνάει, όλα γυρνάνε μαζί
Νύχτα δίχως Φεγγάρι, Φεγγάρι δίχως αυγή
Όλα γύρω μου ξένα, έχουν λάθος δομή
Όλα στο χθες θα τα αφήσω, η ομορφιά της ζωής
Το μυαλό μου γυρνάει, όλα γυρνάνε μαζί
Νύχτα δίχως Φεγγάρι, Φεγγάρι δίχως αυγή
Όλα γύρω μου ξένα, έχουν λάθος δομή