Jolka, Jolka pamiętasz... (Live)

Dziekujemy
Dziekujemy

Felek Andrzejczak

Jolka, Jolka pamiętasz lato ze snu
Gdy pisałaś: "Tak mi źle
Urwij się choćby zaraz, coś ze mną zrób
Nie zostawiaj tu samej, o nie"

Żebrząc wciąż o benzynę gnałem przez noc
Silnik rzęził ostatkiem sił
Aby być znowu w Tobie, śmiać się i kląć
Wszystko było tak proste w te dni

Dziecko spało za ścianą czujne jak ptak
Niechaj Bóg wyprostuje mu sny
Powiedziałaś, że nigdy, że nigdy aż tak
Słodkie były, jak krew Twoje łzy

Emigrowałem
Z objęć Twych nad ranem
Dzień mnie wyganiał
Nocą znów wracałem

Dane nam było
Słońca zaćmienie
Następne będzie
Może za sto lat

Plażą szły zakonnice, a słońce w dół
Wciąż spadało nie mogąc spaść
Mąż tam w świecie za funtem, odkładał funt
Na Toyotę przepiękną, aż strach

Mąż Twój wielbił porządek i pełne szkło
Narzeczoną miał kiedyś, jak sen
Z autobusem Arabów zdradziła go
Nigdy nie był już sobą, o nie

Emigrowałem
Z ramion Twych nad ranem
Dzień mnie wyganiał
Nocą znów wracałem

Dane nam było
Słońca zaćmienie
Następne będzie
Może za sto lat

W wielkiej żyliśmy wannie i rzadko tak
Wypełzaliśmy na suchy ląd
Czarodziejka gorzałka tańczyła w nas
Meta była o dwa kroki stąd

Nie wiem ciągle dlaczego zaczęło się tak
Czemu zgasło też nie wie nikt
Są wciąż różne koło mnie, nie budzę się sam
Ale nic nie jest proste w te dni

Dzięki
Dzięki, serdeczne dzięki

Dziękujemy
Dziękujemy
Dziękujemy
Dziękujemy

Dziękujemy
Dziękujemy
Dziękujemy
Dziękujemy