Matera

Πίνω καφέ κι η ρέμβη μου παλεύει με τον ήλιο
Και με τα ασυλλόγιστα πουλιά που παίζουν γύρω
Αέρας την αμμόπετρα σαν εραστής τη γλείφει
Σπήλαιο φτιάχνει για Χριστό και δώμα για τη λήθη
Κι ένα λαγούμι σκοτεινό να 'ρχονται νυχτερίδες
Μαζί και ο Πετρόπαυλος να δει αυτά που είδες

Βλέπω σημαίες δίχρωμες και ρούχα απλωμένα
Για σώματα αγέννητα, ίσως και πεθαμένα
Βλέπω κι έναν απέθαντο σ' αντικρινό μπαλκόνι
Καπνίζει και η σκέψη του πέφτει και τον πλακώνει
Γριά Ματέρα δύστροπη φύγαν οι κολασμένοι
Στα καλντερίμια αγκομαχούν τώρα οι ταϊσμένοι

Ο σκελετός που βρέθηκε σε μια σπηλιά στο Σάσι
Σε βλέπω κόκκαλο, μου λέει, αγαπητέ Θανάση
Φοράει τη σάρκα του ξανά, μπλέκει με τους τουρίστες
Γελάει σαν δει πως έγιναν οι απόπατοι σουίτες
Ο τρωγλοδύτης ξέγνοιαστος κλάνει σε κάθε βήμα
Και στον καφέ που χαίρομαι υψώνεται ένα κύμα
Το κύμα φέρνει ταραχή, ίσως η καφεΐνη
Μα ίσως κι η επΐγνωση πως μια κλανιά θα μείνει



Credits
Writer(s): Thanasis Papakonstantinou
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link