ผักบุ้งลอยฟ้า

ไร้แรง ต้านทาน
ฝืนความ จริงที่โหดร้าย
ได้รู้ ซึ้งในความหมาย
ฉากสุดท้าย ความฝัน

ดวงดาวที่ลอยเกลื่อนฟ้า
ฉาบแสงแต้มเติมท้องนภา
แม้โรยแรง มืดมิดยังอยู่ตรงนั้น

นาทีที่ลอยอยู่บนฟ้า เพียงข้ามคืน
สักครั้งที่ใครเหลียวมอง ใครเลยจะรู้

ร้ายดี แค่ไหน
ต้องขอบคุณ ความรัก

เศษดินที่ลอยขึ้นฟ้า
สุดฝืนสิ้นแรงร่วงลงมา
เพราะมีเธอ คนนี้ที่ยังยอมรับ

นาทีที่ลอยอยู่บนฟ้า เพียงข้ามคืน
สักครั้งที่ใครเหลียวมอง ใครเลยจะรู้
ก็แค่ผักบุ้งที่ลอยฟ้า เพียงชั่วคราว
สุดท้ายชีวิตคล้ายดาว ต้องตกลงดิน
พ่ายแพ้ซึ่งแรงดึงดูด

ไฟสีแดงลุกโชนบนกระทะ
ดั่งไฟการแสดงสาดแสงมาปะทะ
ถูกหั่น ถูกผัด ปรุงรส กะระยะ
เพื่อจะโยนขึ้นฟ้า ใครสูงคือชนะ
ผู้คนโอชะปรบมือเกรียวกราว
อิ่มท้อง อิ่มตา แหงนหน้ามองดุจดาว
แต่สิ่งใดขึ้นฟ้า ย่อมหล่นร่วงกราว
เมื่อสิ้นเสียงปรบมือก็แค่อาหารหวานคาว
ไม่ยืนยาวหรืออนันตกาล
ลอยฟ้าแค่ชั่วคราว ดิ่งอีกฟากอาคาร
หลังจบการแสดงก่อนจะเริ่มรับประทาน
ผักบุ้งแค่อยากขอบคุณคนรอรับฉันลงจาน

นาทีที่ลอยอยู่บนฟ้า เพียงข้ามคืน
สักครั้งที่ใครเหลียวมอง ใครเลยจะรู้
ก็แค่ผักบุ้งที่ลอยฟ้า เพียงชั่วคราว
สุดท้ายชีวิตคล้ายดาว ต้องตกลงดิน
พ่ายแพ้ซึ่งความเป็นจริง

เกิดมาจากดิน กลับไปสู่ดิน
เพียงผักบุ้งลอยฟ้าหาได้มีปีกบิน
เกิดมาจากน้ำ จากสายธารา
เพียงผักบุ้งลอยฟ้าหาใช่ดวงดารา
เกิดมาจากโคลน ถูกเด็ดจากแอ่ง
ยินดีที่ได้มีค่า ได้รับรสปรุงแต่ง
เกิดมาจากพื้น งอกจากบาดาล
ในวันที่ลอยฟ้า ได้โปรดรับฉันลงจาน

รักยัง ไม่ห่างหาย



Credits
Writer(s): Artiwara Kongmalai
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link