Saklımda Yangınımsın

"Yüreğime değen bir şey var, gözlerinde.
Uykunun en amansız yerinde uyandıran ve bir köy türküsüne başlatan, gece yarısı, yatakta.
Gözlerimi mapustaki gibi tavana çivileten ve dalgınlaştıran, darda koyan, efkarlayan.
Yepyeni bir hayatı yoğurmaktan yorgun işçi elleri gibi seriliyor aramıza yüreğimiz."

Biz ayrıldıktan sonra da meneviş aşka düşecek.
Yetim gecelerde deniz, acı mavi köpürecek.
Yetim gecelerde öfke, deniz mavi köpürecek.

Biz ayrılmayalım, sen kış gölgemsin.
Biz ayrılmayalım, sen en güzel bensin.
Biz ayrılmayalım, sen kış gölgemsin.
Biz ayrılmayalım, bak ne güzel bensin.

Sen benim ahım, amanım.
Sen benim dinim, imanım.
Sen benim eyvah, figanım.
Saklımda yangınımsın.
Yangınımda saklımsın.
Sen benim ahım, amanım.
Sen benim dinim, imanım.
Sen benim eyvah, figanım.
Saklımda yangınımsın.
Yangınımda saklımsın.

Tuncay Bozyigit (Şiir)

"Yatağımız buğday tarlası sarı ve geniş.
Lakin araz bürümüş ve diken.
Gövdelerimiz ayrı dağlardan akan, buz gibi iki ırmak.
Belli ki iki damla uyku gözlerime koymayacak.
Uykular haram, zehir, zıkkım.
Gavur ettik güzelim ilk geceleri, kan gibi susarak, kanayarak."

Biz ayrıldıktan sonra da gurbete giden dönecek.
Hasretin kollarında kimileri ise ölecek.
Anadolum gurbet için seydunalar yol edecek.

Biz ayrılmayalım, sen kış gölgemsin
Biz ayrılmayalım, sen en güzel bensin.
Biz ayrılmayalım, sen kış gölgemsin
Biz ayrılmayalım, bak ne güzel bensin.

Sen benim ahım, amanım.
Sen benim dinim, imanım.
Sen benim eyvah, figanım.
Saklımda yangınımsın.
Yangınımda saklımsın.
Sen benim ahım, amanım.
Sen benim dinim, imanım.
Sen benim eyvah, figanım.
Saklımda yangınımsın.
Yangınımda saklımsın.

"Yine göl gibi açık duracak gözlerimiz.
Iki ırmağa nöbet tutacak ay ışığına bakarak.
Dokunaklı yaşlarını içine akıtarak.
Bu geceleri hangi türkülere sığdırayım şimdi ben, de hele?"

Ben en güzel senim...