Πίσω στα 16
Γράφω απόψε ένα κομμάτι και πάω χρόνια πίσω
Στο σχολείο. Γέλια, πλάκες θέλω να τα ξαναζήσω
Ένας ακόμη peter pan που αρνείται να μεγαλώσει
Απροσάρμοστος με γνώση τόση όση έχω νιώσει
Αφιερωμένο σε εμάς που ζούμε αιώνια εφηβεία
Μια ζωή μέσα στα τραίνα. Μια ζωή στα λεωφορεία
Στο κινητό η μπαταρία στο 1%.
Μάλλον δεν θα στείλει γι' αυτό λέω να κοιμηθώ
Γράφω γι' αυτούς που ζητούν την ηρεμία στο σκοτάδι
Ακουστικά στα αυτιά και χάνονται μόνοι το βράδι
Γράφω γι' αυτούς που έχουν κολλήσει στα δεκάξι
Γράφω γι' αυτούς που χάνονται ώρες με τ' αμάξι
Για όσους νιώθουν μόνοι μέσα σε γεμάτη πόλη
Που δεν τους νιώθει κανείς. Μα τους κρίνουν όλοι
Πάρε το χέρι μου και φύγαμε μαζί μπροστά
Ούτε λάθη ούτε σωστά δεν μετριούνται σε ποσοστά
Ρεφρέν: Πάω πίσω στα δεκάξι, την σκοτεινή μου τάξη
Ψάχνω τον ρομαντισμό, το πάθος, τώρα έχει αλλάξει
Δεν μεγαλώνω ρε! Μικρός θα μείνω στην καρδιά
Με ίδιο πάθος και χαρά που βλέπεις στα μικρά παιδιά
L.C.R.A.P.P.E.R. ένα παιδί με ακουστικά
Απωθημένα και τόσα ζόρια ψυχολογικά
Ξεπερνούσα με χαμόγελο πάντα τις δυσκολίες
Το πάντα δεν κρατά ποτέ. Άδειασαν οι μπαταρίες
Θυμάσαι; Κάποτε είχαμε όνειρα κοινά.
Τώρα η ζωή προχωρά. Τα όνειρα βγήκαν ξινά
Δέκα χρόνια μετά, είμαι ο μόνος χωρίς δουλειά;
Πτυχία χωρίς αξία. Είχα δίκιο τελικά
Ίδια γνωστή διαδρομή απ' το σχολείο στο σπίτι
Νιώθω σαν τον Μιτς. Μάθημα με τον Μόρι κάθε Τρίτη
Σήμερα μπήκε η άνοιξη μα νιώθω ακόμα χειμώνα
Γκρίζα στεναχωρημένη η καρδιά μου κατά κανόνα
Ξανά 'βαλα τα μαύρα, πέταξα άσπρα και μπλε
Μόνο στα μάτια σου να βλέπω θάλασσα είμαι κομπλέ
Γράφω όσα ζω. Κάνω την ζωή μου τραγούδια
Οι στίχοι μου για σένα κατακόκκινα λουλούδια
Ρεφρέν: Πάω πίσω στα δεκάξι, την σκοτεινή μου τάξη
Ψάχνω τον ρομαντισμό, το πάθος, τώρα έχει αλλάξει
Δεν μεγαλώνω ρε! Μικρός θα μείνω στην καρδιά
Με ίδιο πάθος και χαρά που βλέπεις στα μικρά παιδιά
Γράφω στίχους όταν άλλοι γράφουν φίλους
Λίγο πριν τα δεκαεφτά γνώρισα τους δικούς μου σκύλους
Καθόμασταν με μπύρες τα κρύα βράδια του χειμώνα
Από ψηλά βλέπαμε τα φώτα της πόλης! Ωραία εικόνα.
Ιππότης με πριγκίπισσα. Μα δίχως άλογο
Και παλάτι. Μοιάζει σαν παραμύθι παράλογο
Μου λέει: Σε βλέπω σαν φίλο. Εννοεί: δεν μου κάνεις
Της λέω: ξανακοίταξε! Κάποιο λάθος θα κάνεις
Όλοι είμαστε οι κακοί στην ιστορία κάποιου άλλου
Μα και όλοι χαζοί στα μάτια μεγάλου εγκεφάλου
Αφού εξάλλου εξαρτάται πως θα δεις τα πράγματα
Τα είδα πιο πολύ απ' την ανάποδη, μα γάμα τα
Ακόμα κι αν ακούσεις όλα τα τραγούδια μου
Θα πάρεις μόνο μια γεύση τι είδαν τα μάτια μου
Μα ακόμα και στα μάτια μου, εκεί θα δεις τους φίλους μου
Γιατί οι φίλοι μου, είναι οι εμπειρίες στους στίχους μου
Στο σχολείο. Γέλια, πλάκες θέλω να τα ξαναζήσω
Ένας ακόμη peter pan που αρνείται να μεγαλώσει
Απροσάρμοστος με γνώση τόση όση έχω νιώσει
Αφιερωμένο σε εμάς που ζούμε αιώνια εφηβεία
Μια ζωή μέσα στα τραίνα. Μια ζωή στα λεωφορεία
Στο κινητό η μπαταρία στο 1%.
Μάλλον δεν θα στείλει γι' αυτό λέω να κοιμηθώ
Γράφω γι' αυτούς που ζητούν την ηρεμία στο σκοτάδι
Ακουστικά στα αυτιά και χάνονται μόνοι το βράδι
Γράφω γι' αυτούς που έχουν κολλήσει στα δεκάξι
Γράφω γι' αυτούς που χάνονται ώρες με τ' αμάξι
Για όσους νιώθουν μόνοι μέσα σε γεμάτη πόλη
Που δεν τους νιώθει κανείς. Μα τους κρίνουν όλοι
Πάρε το χέρι μου και φύγαμε μαζί μπροστά
Ούτε λάθη ούτε σωστά δεν μετριούνται σε ποσοστά
Ρεφρέν: Πάω πίσω στα δεκάξι, την σκοτεινή μου τάξη
Ψάχνω τον ρομαντισμό, το πάθος, τώρα έχει αλλάξει
Δεν μεγαλώνω ρε! Μικρός θα μείνω στην καρδιά
Με ίδιο πάθος και χαρά που βλέπεις στα μικρά παιδιά
L.C.R.A.P.P.E.R. ένα παιδί με ακουστικά
Απωθημένα και τόσα ζόρια ψυχολογικά
Ξεπερνούσα με χαμόγελο πάντα τις δυσκολίες
Το πάντα δεν κρατά ποτέ. Άδειασαν οι μπαταρίες
Θυμάσαι; Κάποτε είχαμε όνειρα κοινά.
Τώρα η ζωή προχωρά. Τα όνειρα βγήκαν ξινά
Δέκα χρόνια μετά, είμαι ο μόνος χωρίς δουλειά;
Πτυχία χωρίς αξία. Είχα δίκιο τελικά
Ίδια γνωστή διαδρομή απ' το σχολείο στο σπίτι
Νιώθω σαν τον Μιτς. Μάθημα με τον Μόρι κάθε Τρίτη
Σήμερα μπήκε η άνοιξη μα νιώθω ακόμα χειμώνα
Γκρίζα στεναχωρημένη η καρδιά μου κατά κανόνα
Ξανά 'βαλα τα μαύρα, πέταξα άσπρα και μπλε
Μόνο στα μάτια σου να βλέπω θάλασσα είμαι κομπλέ
Γράφω όσα ζω. Κάνω την ζωή μου τραγούδια
Οι στίχοι μου για σένα κατακόκκινα λουλούδια
Ρεφρέν: Πάω πίσω στα δεκάξι, την σκοτεινή μου τάξη
Ψάχνω τον ρομαντισμό, το πάθος, τώρα έχει αλλάξει
Δεν μεγαλώνω ρε! Μικρός θα μείνω στην καρδιά
Με ίδιο πάθος και χαρά που βλέπεις στα μικρά παιδιά
Γράφω στίχους όταν άλλοι γράφουν φίλους
Λίγο πριν τα δεκαεφτά γνώρισα τους δικούς μου σκύλους
Καθόμασταν με μπύρες τα κρύα βράδια του χειμώνα
Από ψηλά βλέπαμε τα φώτα της πόλης! Ωραία εικόνα.
Ιππότης με πριγκίπισσα. Μα δίχως άλογο
Και παλάτι. Μοιάζει σαν παραμύθι παράλογο
Μου λέει: Σε βλέπω σαν φίλο. Εννοεί: δεν μου κάνεις
Της λέω: ξανακοίταξε! Κάποιο λάθος θα κάνεις
Όλοι είμαστε οι κακοί στην ιστορία κάποιου άλλου
Μα και όλοι χαζοί στα μάτια μεγάλου εγκεφάλου
Αφού εξάλλου εξαρτάται πως θα δεις τα πράγματα
Τα είδα πιο πολύ απ' την ανάποδη, μα γάμα τα
Ακόμα κι αν ακούσεις όλα τα τραγούδια μου
Θα πάρεις μόνο μια γεύση τι είδαν τα μάτια μου
Μα ακόμα και στα μάτια μου, εκεί θα δεις τους φίλους μου
Γιατί οι φίλοι μου, είναι οι εμπειρίες στους στίχους μου
Credits
Writer(s): κωνσταντίνος λεμονάρης
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.