Tipota Ston Kosmo
Εξωγήινοι, διαστημόπλοια κι ουσίες
Πέφτουμε απ' τις πολυκατοικίες
Δεν έχω τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα (σαν κι εμένα)
Τριάντα χρόνια, πέντε αποτυχίες
Το μυαλό μου είναι το μόνο που αξίζει (μόνο αυτό)
Τόσο ραδιενεργό που φωσφορίζει (μες στη νύχτα)
Φοβούνται πως δε θα 'χω τι να πω
Λες κι ο κόσμος σταμάτησε να γυρίζει (ποτέ)
Δεν έχω τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα
Τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα
Ρώτησε τ' αδέρφια μου ένα-ένα
Δεν έχουν τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα
Τίποτα στον κόσμο σαν κι αυτούς
Τίποτα στον κόσμο σαν κι αυτούς
Ξέρουνε τους δρόμους σαν το σπίτι τους (απ' έξω)
Έμαθα όσα ξέρω απ' τους καλύτερους
Δε φταίει το σχολείο για όσα μπόρεσα
Φταίει που πεινούσα και δε χόρτασα
Βρήκα δέκα λέξεις και τις κόλλησα
Το rap είν' ο πατέρας που δε γνώρισα
Κολλημένος, κολλημένος, κολλημένος
Το τρέχω σαν να 'μαι κυνηγημένος
Ο πλανήτης επικίνδυνο μέρος
Πώς γίνεται και νιώθω ευλογημένος;
PS4 στο νέο τσαρδί μου
Τώρα, μάνα, ζω απ' τη μουσική μου
Πληρωμένοι όλοι οι λογαριασμοί μου (αμήν)
Θα πεθάνω αν δε με νιώθουν οι δικοί μου
Όπως με κρίνω εγώ, ποίος θα με κρίνει; (κανείς)
Είν' απ' το δρόμο και στο δρόμο θα μείνει (τσιμέντο)
Με φυλάει και μου λέει "έχεις ευθύνη"
Δεν έχω τίποτα στον κόσμο σαν εκείνη
Ελλάδα, ευχαριστούμε για την έμπνευση
Διασχίζουμε τους δρόμους σαν παρέλαση (δε θέλεις)
Δέκα εκατομμύρια σαν κι εμάς
Να ξυπνάνε, να σου κλέβουνε το cash
Προσευχόμαστε γι' αυτό σαν να πιστεύουμε
Ρώτησε τον Skive, μες στο studio χορεύουμε
"Κώτσο" μου 'λεγες "εσένα εμπιστεύομαι"
Σου είπα "θα τα μοιραστούμε όταν τα καταφέρουμε"
Κερδίζουμε σ' αυτό σαν να 'ναι sport
23-10 χάνουνε στο score
Υγρή Θεσσαλονίκη, είναι το σπίτι μας (δικό μας)
Τρέχουν οι σταγόνες απ' τη μύτη μας (αψού)
Όπου δούλευα, περνούσαν τα ξεφτέρια
Κλείνανε τα μάτια μου στα πιο πολλά νυχτέρια
Ήθελα φράγκα, ζεστά σαν καλοκαίρια
Σαν φαντάρος με μια απόλυση στα χέρια
Δε κοιμόμουνα, αυτό το λέω πρόβλημα
Φοβόμουνα μη γίνω μια κηλίδα στο οδόστρωμα
Ξέρω τον κώδικα, όχι στα μικρόφωνα
Όσοι έκαναν δουλειές, πάντα μιλούσαν χαμηλόφωνα
Τώρα τα νότα μου φυλάν μπας και ρεφάρουμε (όλοι τους)
Ποτέ τους δεν το λεν πριν να το κάνουνε
Ακόμα με ρωτάς για ποιους rapάρουμε;
Γι' αυτούς με τα North Face κι όσους δεν έχουν να τα πάρουνε
Είμαι παιδί αυτής της γης, δε θέλω βία
Δε βλέπω χρώματα, έχω αχρωματοψία
Δε φοβάμαι ποιος θα 'ρθει να μου την πέσει
Με χαιρετάν σε γλώσσες που δεν ξέρω και μ' αρέσει
Δεν έχω τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα
Τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα
Ρώτησε τα αδέλφια μου ένα-ένα
Δεν έχουν τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα
Πέφτουμε απ' τις πολυκατοικίες
Δεν έχω τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα (σαν κι εμένα)
Τριάντα χρόνια, πέντε αποτυχίες
Το μυαλό μου είναι το μόνο που αξίζει (μόνο αυτό)
Τόσο ραδιενεργό που φωσφορίζει (μες στη νύχτα)
Φοβούνται πως δε θα 'χω τι να πω
Λες κι ο κόσμος σταμάτησε να γυρίζει (ποτέ)
Δεν έχω τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα
Τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα
Ρώτησε τ' αδέρφια μου ένα-ένα
Δεν έχουν τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα
Τίποτα στον κόσμο σαν κι αυτούς
Τίποτα στον κόσμο σαν κι αυτούς
Ξέρουνε τους δρόμους σαν το σπίτι τους (απ' έξω)
Έμαθα όσα ξέρω απ' τους καλύτερους
Δε φταίει το σχολείο για όσα μπόρεσα
Φταίει που πεινούσα και δε χόρτασα
Βρήκα δέκα λέξεις και τις κόλλησα
Το rap είν' ο πατέρας που δε γνώρισα
Κολλημένος, κολλημένος, κολλημένος
Το τρέχω σαν να 'μαι κυνηγημένος
Ο πλανήτης επικίνδυνο μέρος
Πώς γίνεται και νιώθω ευλογημένος;
PS4 στο νέο τσαρδί μου
Τώρα, μάνα, ζω απ' τη μουσική μου
Πληρωμένοι όλοι οι λογαριασμοί μου (αμήν)
Θα πεθάνω αν δε με νιώθουν οι δικοί μου
Όπως με κρίνω εγώ, ποίος θα με κρίνει; (κανείς)
Είν' απ' το δρόμο και στο δρόμο θα μείνει (τσιμέντο)
Με φυλάει και μου λέει "έχεις ευθύνη"
Δεν έχω τίποτα στον κόσμο σαν εκείνη
Ελλάδα, ευχαριστούμε για την έμπνευση
Διασχίζουμε τους δρόμους σαν παρέλαση (δε θέλεις)
Δέκα εκατομμύρια σαν κι εμάς
Να ξυπνάνε, να σου κλέβουνε το cash
Προσευχόμαστε γι' αυτό σαν να πιστεύουμε
Ρώτησε τον Skive, μες στο studio χορεύουμε
"Κώτσο" μου 'λεγες "εσένα εμπιστεύομαι"
Σου είπα "θα τα μοιραστούμε όταν τα καταφέρουμε"
Κερδίζουμε σ' αυτό σαν να 'ναι sport
23-10 χάνουνε στο score
Υγρή Θεσσαλονίκη, είναι το σπίτι μας (δικό μας)
Τρέχουν οι σταγόνες απ' τη μύτη μας (αψού)
Όπου δούλευα, περνούσαν τα ξεφτέρια
Κλείνανε τα μάτια μου στα πιο πολλά νυχτέρια
Ήθελα φράγκα, ζεστά σαν καλοκαίρια
Σαν φαντάρος με μια απόλυση στα χέρια
Δε κοιμόμουνα, αυτό το λέω πρόβλημα
Φοβόμουνα μη γίνω μια κηλίδα στο οδόστρωμα
Ξέρω τον κώδικα, όχι στα μικρόφωνα
Όσοι έκαναν δουλειές, πάντα μιλούσαν χαμηλόφωνα
Τώρα τα νότα μου φυλάν μπας και ρεφάρουμε (όλοι τους)
Ποτέ τους δεν το λεν πριν να το κάνουνε
Ακόμα με ρωτάς για ποιους rapάρουμε;
Γι' αυτούς με τα North Face κι όσους δεν έχουν να τα πάρουνε
Είμαι παιδί αυτής της γης, δε θέλω βία
Δε βλέπω χρώματα, έχω αχρωματοψία
Δε φοβάμαι ποιος θα 'ρθει να μου την πέσει
Με χαιρετάν σε γλώσσες που δεν ξέρω και μ' αρέσει
Δεν έχω τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα
Τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα
Ρώτησε τα αδέλφια μου ένα-ένα
Δεν έχουν τίποτα στον κόσμο σαν κι εμένα
Credits
Writer(s): Lex, Twogee Dof
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.