Wyruszać czas

To jasne, że już wyruszać czas gdy świat dał wyraźnie ci znak.
Nad głową mieć słońce lub pełno gwiazd, by zrozumieć że życie ma smak.
To jasne, że już wyruszać czas, krok za krokiem pragnę cieszyć się.
Słońce śle promień swój do mnie raz po raz,
a ja wciąż czuje że śmiać się chce,
bo najlepiej gdy bliską zobaczysz znów
twarz, choć wiele trzeba było przejść mil.
Opowiedzieć tyle byś odrazu chciał serce byś na dłoni dał.
Nie czekaj więc wyruszać czas, gdy świat dał wyraźnie ci znak.
Kto pod niebem gołym spał chociaż jeden
raz, temu wciąż chwili tej będzie brak.
Ani śnieg ani deszcz nie straszne są
dziś, bo blask słońca znów wróci tu.
Wiatr uderza prosto w twarz mowi mi, że warto iść.
Oh, sprobuję i zaufam mu.
Więc już czas wyruszać.
Właśnie teraz.
Już czas wyruszać.
Już czas wyruszać.
Już czas wyruszać.
Już czas wyruszać.
To jasne że już wyruszać czas, oby blisko był drogi kres.
Nad głową mieć słońce lub pełno
gwiazd, bo wierzę że tam szczęście jest.
To jasne, że już wyruszać czas, a na końcu dom czeka mnie.
Słońce śle promień swój raz po raz do drogi zachęcić mnie chce.
Już wyruszać czas!