Wanneer Begint Mijn Leven

Iedere dag om zeven uit de veren.
Groet ik Pascal dan veeg ik de vloer goed aan.
'K scrob en ik boen
doe ramen en was mijn kleren.
En als dat is gedaan
zal 't na zeven uur slaan,
dan pak ik fijn een boek
soms ook wel twee of drie,
ga naar mijn meesterwerk
wat ik van kleur voorzie.
Ik speel gitaar of brei,
en bak maar vraag daarbij:
begint het leven vandaag voor mij?
En na de lunch is het puzzelen, darten, bakken.
Papier marché een beetje ballet en schaak.
Kleien en buikspreken
en wat kaarsen maken.
Doe wat gym, verf de muur,
klim of maak out couture.
Ik kijk weer in een boek,
of ik iets nieuws ontdek.
Of schilder nog een keer,
is er nog ergens plek?
Dan borstel ik mijn haar,
aan lengte geen gebrek.
En zo is er weer een dag voorbij...
Maar ik blijf vragen, en vragen:
begint het leven misschien vandaag voor mij...?
Zijn morgennacht de lichtjes weer daar?
'T is mijn verjaardag, ik zie ze elk jaar.
Hoe zou het zijn, daar buiten te staan?
En nu ik groot ben, laat mijn moeder mij misschien gaan.