Night
ค่ำคืนยาวนาน ครอบงำหัวใจ
ถ้าหากต้องเดินทางไกล
จะมีใครไหมที่ไปกับฉัน
ในความเป็นจริงคือมันไม่มีเลย
จะนานแค่ไหนก็ยังไม่คุ้นเคย
ต่างคนต่างเลือกหนทางที่ต้องเดิน
เรื่องของเรานั้นจึงไกลเกิน
มักจะคิดไปไกลจนไม่อาจจะนอนหลับ
และยังคงสัมผัสได้ในวันที่มือฉันโดนปัด
ภาพในอดีตยังคงตามมาหลอกหลอน
จำได้ทุกสัมผัสไม่ว่าจะกอดหรือกลิ่นหอม
ไม่ใช่ฝันร้าย เพราะว่ามันคือความจริง
เจ็บกว่าตะโกน คือทำเป็นไม่ได้ยิน
เธออาจจะชินอยากจะทำได้
อย่างเธอพยายามลืม
ให้มันชิน แต่ก็ยังละเมอ
บางคนจมปลักเพราะภาพจากอดีต
ย้อนไม่อาจจะลบเลือน
ให้หายได้เหมือนกับสีย้อม
ในยามราตรีฉันยังมีความกังวล
เจ็บที่ต้องคิดไปไกล
ทั้งที่คิดถึงใครบางคน
แต่ทำไมเมื่อก่อนยังรู้สึกว่ากลมเกลียว
แต่ปัจจุบันทำไมฉันอยู่เพียงคนเดียว
ไม่มีใครสนว่าจะดีจะเลวหรือร้าย
เที่ยงคืนพอดี เวลาที่ฉันเดียวดาย
ค่ำคืนยาวนาน ครอบงำหัวใจ
ถ้าหากต้องเดินทางไกล
จะมีใครไหมที่ไปกับฉัน
ในความเป็นจริงคือมันไม่มีเลย
จะนานแค่ไหนก็ยังไม่คุ้นเคย
ต่างคนต่างเลือกหนทางที่ต้องเดิน
เรื่องของเรานั้นจึงไกลเกิน
กลัวความมืดตอนปิดไฟ
หลบในมุ้งกับภาพเธอ นึกถึงเรื่องที่ผิดไป
เหลือไว้เพียงแค่กลิ่น ผสมภาพในจิตใจ
เราแยกไปคนละทาง ไม่ทันขอโทษที่ผิดไป
หลังจากที่เธอเลือกเดินจาก
แค่อยากให้เธอช่วยเห็นใจ
ฉันยกให้เธอเป็นหนึ่งในล้าน
แปลว่าฉันพร้อมจะยอมไม่เหลือใคร
และเวลาฉันสับสน ต้องหนีปัญหาคนเดียวไปที่ใด
ยอมรับฉันอ่อนแอฉันเข้าใจ
พอแสงหมดยามราตรีตัดฉาก มาคิดถึงเธอทุกทีที่หลับตา
เตือนตัวเองไว้ บอกตัวเองไว้
กลัวเธอไม่ได้กลับมา
เธอมาแค่ตอนหลับตา
ไม่นาน ไม่นานก็เช้า พระจันทร์จะลาลับไป
ยามเมื่อรัตติกาลมันสั่นสะท้านซึมซ่านข้างใน
ฉันจำแม้นานผ่านมาเพราะมันยังประทับใจ
แม้คืนนี้เธอไม่อยู่ และยังไม่รู้ต้องทำยังไง
กอดตัวเองเอาไว้ n crying all night long
ภาพคู่เรานั้นมันยังคงตั้งไว้ แต่ก็ต้องทำใจไม่ให้ไม่มอง
เมื่อเราได้จากเธอคงเข้าใจ Why i like ta do tha song for life
เพราะมันคือความทรงจำที่ฉันเก็บไว้จากรักครั้งเราเคยได้ลอง
ฟูมฟายเธอไม่ได้ยินอยู่ดี มันจวนจะตายแต่ยังไม่ตาย
don,t worry let it be และทุกๆทีที่ฟ้าสลัวฉันกลัวฉันทนฉันกล้ำกลืน
เพราะฉันยืนย่ำอยู่ในความโดดเดี่ยวเพียงตัวคนเดียวทุกค่ำคืนยาวนาน
ค่ำคืนยาวนาน ครอบงำหัวใจ
ถ้าหากต้องเดินทางไกล
จะมีใครไหมที่ไปกับฉัน
ในความเป็นจริงคือมันไม่มีเลย
จะนานแค่ไหนก็ยังไม่คุ้นเคย
ต่างคนต่างเลือกหนทางที่ต้องเดิน
เรื่องของเรานั้นจึงไกลเกิน
ไม่นานไม่นานก็เช้า ไม่นานพระจันทร์จะลา
ไม่นานไม่นานก็เช้า ไม่นานพระจันทร์จะลา
ไม่นานไม่นานก็เช้า ไม่นานพระจันทร์จะลา
ไม่นานไม่นานก็เช้า ไม่นานพระจันทร์จะลา
ถ้าหากต้องเดินทางไกล
จะมีใครไหมที่ไปกับฉัน
ในความเป็นจริงคือมันไม่มีเลย
จะนานแค่ไหนก็ยังไม่คุ้นเคย
ต่างคนต่างเลือกหนทางที่ต้องเดิน
เรื่องของเรานั้นจึงไกลเกิน
มักจะคิดไปไกลจนไม่อาจจะนอนหลับ
และยังคงสัมผัสได้ในวันที่มือฉันโดนปัด
ภาพในอดีตยังคงตามมาหลอกหลอน
จำได้ทุกสัมผัสไม่ว่าจะกอดหรือกลิ่นหอม
ไม่ใช่ฝันร้าย เพราะว่ามันคือความจริง
เจ็บกว่าตะโกน คือทำเป็นไม่ได้ยิน
เธออาจจะชินอยากจะทำได้
อย่างเธอพยายามลืม
ให้มันชิน แต่ก็ยังละเมอ
บางคนจมปลักเพราะภาพจากอดีต
ย้อนไม่อาจจะลบเลือน
ให้หายได้เหมือนกับสีย้อม
ในยามราตรีฉันยังมีความกังวล
เจ็บที่ต้องคิดไปไกล
ทั้งที่คิดถึงใครบางคน
แต่ทำไมเมื่อก่อนยังรู้สึกว่ากลมเกลียว
แต่ปัจจุบันทำไมฉันอยู่เพียงคนเดียว
ไม่มีใครสนว่าจะดีจะเลวหรือร้าย
เที่ยงคืนพอดี เวลาที่ฉันเดียวดาย
ค่ำคืนยาวนาน ครอบงำหัวใจ
ถ้าหากต้องเดินทางไกล
จะมีใครไหมที่ไปกับฉัน
ในความเป็นจริงคือมันไม่มีเลย
จะนานแค่ไหนก็ยังไม่คุ้นเคย
ต่างคนต่างเลือกหนทางที่ต้องเดิน
เรื่องของเรานั้นจึงไกลเกิน
กลัวความมืดตอนปิดไฟ
หลบในมุ้งกับภาพเธอ นึกถึงเรื่องที่ผิดไป
เหลือไว้เพียงแค่กลิ่น ผสมภาพในจิตใจ
เราแยกไปคนละทาง ไม่ทันขอโทษที่ผิดไป
หลังจากที่เธอเลือกเดินจาก
แค่อยากให้เธอช่วยเห็นใจ
ฉันยกให้เธอเป็นหนึ่งในล้าน
แปลว่าฉันพร้อมจะยอมไม่เหลือใคร
และเวลาฉันสับสน ต้องหนีปัญหาคนเดียวไปที่ใด
ยอมรับฉันอ่อนแอฉันเข้าใจ
พอแสงหมดยามราตรีตัดฉาก มาคิดถึงเธอทุกทีที่หลับตา
เตือนตัวเองไว้ บอกตัวเองไว้
กลัวเธอไม่ได้กลับมา
เธอมาแค่ตอนหลับตา
ไม่นาน ไม่นานก็เช้า พระจันทร์จะลาลับไป
ยามเมื่อรัตติกาลมันสั่นสะท้านซึมซ่านข้างใน
ฉันจำแม้นานผ่านมาเพราะมันยังประทับใจ
แม้คืนนี้เธอไม่อยู่ และยังไม่รู้ต้องทำยังไง
กอดตัวเองเอาไว้ n crying all night long
ภาพคู่เรานั้นมันยังคงตั้งไว้ แต่ก็ต้องทำใจไม่ให้ไม่มอง
เมื่อเราได้จากเธอคงเข้าใจ Why i like ta do tha song for life
เพราะมันคือความทรงจำที่ฉันเก็บไว้จากรักครั้งเราเคยได้ลอง
ฟูมฟายเธอไม่ได้ยินอยู่ดี มันจวนจะตายแต่ยังไม่ตาย
don,t worry let it be และทุกๆทีที่ฟ้าสลัวฉันกลัวฉันทนฉันกล้ำกลืน
เพราะฉันยืนย่ำอยู่ในความโดดเดี่ยวเพียงตัวคนเดียวทุกค่ำคืนยาวนาน
ค่ำคืนยาวนาน ครอบงำหัวใจ
ถ้าหากต้องเดินทางไกล
จะมีใครไหมที่ไปกับฉัน
ในความเป็นจริงคือมันไม่มีเลย
จะนานแค่ไหนก็ยังไม่คุ้นเคย
ต่างคนต่างเลือกหนทางที่ต้องเดิน
เรื่องของเรานั้นจึงไกลเกิน
ไม่นานไม่นานก็เช้า ไม่นานพระจันทร์จะลา
ไม่นานไม่นานก็เช้า ไม่นานพระจันทร์จะลา
ไม่นานไม่นานก็เช้า ไม่นานพระจันทร์จะลา
ไม่นานไม่นานก็เช้า ไม่นานพระจันทร์จะลา
Credits
Writer(s): Bruce Springsteen
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.