Harf

بازم انتظار برای ظهور و
سکوت تو دشت بی فرهنگی ما
با بنیاد دروغ و
حرف حق با ه دو چشم
چون دیگه سانسور حرف با ز زبون و
پیوند ها ارجات میده به صورت های کبود
دستای آلوده به خون جوونا
محدودیت بعد پنجم بشر شد
با المان ترس و وحشت و تکبر
حرفم و باور کن
من عمرم تو این مسیر لاغر شد
دیگه چیزی نمونده از من که با روزه ی رژیم تو
نشه اونو تا شب خورد
توی لاکچریای شما هشتگ پاره پورش واس ما مونده
چون بابامون نداشت فیش حقوقی کلفت
تو هم آروم باش هی بگو ملکه ای،
روحتم بی خبره از سفره ی انقلاب

هی دیدیم کشتن، ما باز نشستیم
هی دیدیم خوردن، گفتیم بازنشسته ایم
هی سنگ زدن بهمون ،ما باز شکستیم
گفتن ببندش، ما هم باز و بستیم
بی بی سی چرت میگه، به حرفاش گوش ندین
باشه قبول ، ولی چهل سال قبل ،
حرفای امام و از رادیوش گوش دادیم
کفارشو تو صندوق مسجد محل
نقدا یا اقساطی تاوون دادیم
بهمن پنجاه و هفت که اینقد دود نداشت
انفجار نور ما به یادت هستیم
ما همون ملت گمراهیم
که بدون شما گاو پرستای قاجار تو تبریزیم
ما نفهمیم، اصلا دوازده ماهه سال تو تعلیقیم
شما میفهمید، من که اعتقاد ندارم
ولی خدایی که اعتقاد داری بهش حال نمیکنه با چنین وضعی
سینه ام تیر میشکه،
از اون تیر هایی که تو فقط تو سینه زنیاتون میفهمیش
دلم ریش شده،
از اون ریش هایی که تو فک و چونه ی تو فقط داره معنی
این جمعه هم که رفت
نیمه ی شعبان تو جمکران
چنتا نامه رو توی دستات مچاله کردی؟

سنگین مثل اصول دین
مرگبار مثل حموم فین
توی مه گم شدیم ،
هیچ امیدی هم به منجی نداریم که براش جون بدیم
این دستای کارگر نایی نداره که بعد کار واسه ی نون شبش
مشت بشه،صداش در نمیاد که داد بزنه زندگی خوبم حق منه
اصلا حق نداره اینجا حرف بزنه
سیکل چرخشیه حکومت مگه جایی واسه رای میزاره
اون فقط بیزاره
شب با هزار تا فکر و خیال سرشو رو بالش میزاره
صبر کن بالاخره یه جرقه آتیش توی وجودشو
از زیر خاکستر صبر کردن بی اندازه بیرون میاره
اون روز فقط بهشت که صدات میزنه!