Kanlı Kader

Hayat bir çizgiden ibaret anla dostum
Her mücadele sonunda yerle bir mi oldum
Dostumu düşmanımla, kendimiyse hep yokuşta
Dertlerimle baş başa kör savaşta buldum

Hayat bir çizgiden ibaret anla dostum
Her mücadele sonunda yerle bir mi oldum
Dostumu düşmanımla, kendimiyse hep yokuşta
Dertlerimle baş başa kör savaşta buldum

Yanlış bir biçimde herkes kendi yoluna gitme mücadelesi vermekte
Olan insan aciz mi
Kendi kaçamakları her zaman Raptor emelinde, gerçeği bulma çabasında
Antakya Orontez'den yükselen ses her zaman insanı içine almakta
Bir bakışım olsa ıssız adada, yılmışçasına
Aklı kara kör bakışı, umutları kaydırsa her darbede
Yaşanan her arbede, insanlara uğruna kaybedilen anlara mı
Sence hangisine bedel acaba?

Güneşin bir doğuşu vardı, birde batışı, izledim her seferinde
Sonsuzluğa dayanan simge elbet bir gün mahrum kalacak gün ışığından
Kör savaşından galip gelmeyecek, alim ermeyecek mutluluğa

Girilen her yarışımda barışa darbe vurulmasın
Geçmişe dön de bir bak bakalım
Dökülen kanlar ve örülen ağlar
Hangi devirde, hangi ülkede olursa olsun tek kelime
Akla gelen ilk kelime barış olsun

Gereken önlemler, geçmişe özlemler
Haklı insanlar hep gerçeği gözlerler
Anlam derinlere indikçe alınan her değer
Çıkmaza bürünmüş insana yardım eder
Geriye kaldı keder, aldı gider başını
Kanlı kader görmez gözünün yaşını

Bir maaş uğruna verilen canlar
Bir savaş uğruna dökülen kanlar
Hep yitiren anlar, kaybeden anlar
Dünya düzeni böyle savaşan hep galip geldi
Bir değneği vardı, aklında bir dileği vardı
Hangi dayanağı olursa olsun güç sembolü taşımaktaydı
Kurnaz yapılı, çok can yakıcı, tilkiyi andırıcı, tekdüze saldırıcı
Bir ilacı var oda anlatmak değerinde
Raptor emelinde, Orontez temelinde gizli

Hayat bir çizgiden ibaret anla dostum
Her mücadele sonunda yerle bir mi oldum
Dostumu düşmanımla, kendimiyse hep yokuşta
Dertlerimle baş başa kör savaşta buldum

Hayat bir çizgiden ibaret anla dostum
Her mücadele sonunda yerle bir mi oldum
Dostumu düşmanımla, kendimiyse hep yokuşta
Dertlerimle baş başa kör savaşta buldum

Anlat kendini artık,
Dertlerini delicesine esen rüzgarla birlikte huzura teslim et
Elbet gelecek bir gün
Hayatını başka benliklere kurban ederek yaşayan
Ölümü kendine kurtuluş olarak arayan savunmasız güçler
Elbet bir gün boş düşüncelerden geri dönecekler
Geri almalıyım emanet ettiğim o masum yetimi
Canımı dişime takarak kat ettiğim bu yolda
Hayatı anlamama rağmen hiç bir istediğim olmadı

En zor anımda tek bir dostum bile kalmadı arkamda
Acı içime işlercesine, dayanmaya gayret göstersem de
Örülen ağlara takılıverdim her seferinde
Zorlukları aşarak yükseklere çıktım, ama artık bıktım
Sürekli rol değişen sahnede kendi özümü kaybetmekten
Dostunla paylaştığını zannetme bir an bile sen

Arkandan çevirilen işler, bir kişi tarafından gözetilmekte
Sen farkında olmasan da hesap anında
Seni yaratan varlıkta belirir her şey
Gözünü kapayıp açtığın anda bir riski göze almışsın
Kendinden başkasına güvenme lanet dünyada
Kendinden başkasına güvenme lanet dünyada

Hayat bir çizgiden ibaret anla dostum
Her mücadele sonunda yerle bir mi oldum
Dostumu düşmanımla, kendimiyse hep yokuşta
Dertlerimle baş başa kör savaşta buldum

Hayat bir çizgiden ibaret anla dostum
Her mücadele sonunda yerle bir mi oldum
Dostumu düşmanımla, kendimiyse hep yokuşta
Dertlerimle baş başa kör savaşta buldum

Hayat bir çizgiden ibaret anla dostum
Her mücadele sonunda yerle bir mi oldum
Dostumu düşmanımla, kendimiyse hep yokuşta
Dertlerimle baş başa kör savaşta buldum

Hayat bir çizgiden ibaret anla dostum
Her mücadele sonunda yerle bir mi oldum
Dostumu düşmanımla, kendimiyse hep yokuşta
Dertlerimle baş başa kör savaşta buldum