Ξημέρωσε η Ανατολή (Προποντίδα) [feat. Χορωδία]

Ξημέ- ξημέρωσε η ανατολή και χάραξε η δύση
παίρνει- παίρνει κι ο νιος το μαύρο του, πάει να τον ποτίσει
στο δρό- στο δρόμο όπου πήγαινε Θεόν παρακαλούσε
αχ Θεέ- Θεέ μου να- αχ Θεέ μου να την έβρισκα

Θεέ- Θεέ μου να την έβρισκα τήν αγαπώ στη βρύση
να τσ' έ- να τσ' έδινα να μου 'πλενε και να μη με γνωρίσει
έτσι- έτσι που παρακάλεσε, έτσι πηγαίν' τη βρίσκει
αχ σαρά- αχ σαράντα τά- αχ σαράντα τάσια έσυρε

Σαρά- σαράντα τάσια έσυρε στα μάτια δεν την είδε
κι απά- κι απάνω στα σαράντα δυο τη βλέπει δακρυσμένη
Κόρη- κόρη μου ποιος σε βούρκωσε και είσαι δακρυσμένη
αχ, εγώ έχω(ν) άντρα- αχ έχω στην ξενιτιά
έχω- έχω(ν) άντρα στην ξενιτιά τώρα δώδεκα χρόνια

Ακό- ακόμα δυο τον καρτερώ και τρεις τον απαντέχω
Κόρη- κόρη εγώ 'μαι ο άντρας σου, εγώ 'μαι κι ο καλός σου
Αχ, αν εί- αν είσαι συ, αχ αν είσαι συ ο άντρας μου
αν εί- αν είσαι συ ο άντρας μου, αν είσαι κι ο καλός μου

Πες μου- πες μου σημάδια του σπιτιού κι έτσι να σε πιστέψω
Έχεις- έχεις δεντρί στην πόρτα σου και κλήμα στην αυλή σου
Αχ, περα- αχ περάστικός- αχ, περαστικός επέρασες
Περα- περαστικός επέρασες τα είδες και τα ξέρεις

Αν εί- αν είσαι 'σύ ο άντρας μου, αν είσαι κι ο καλός μου
πες μου- πες μου σημάδια του κορμιού κι έτσι να σε πιστέψω
Ωχ, έχεις- έχεις ελιά- ωχ, έχεις ελιά στο πόδι σου
Έχεις- έχεις ελιά στο πόδι σου κι ελιά στην αμουσχάλη
κατά- καταμεσίς στο στήθος σου τ' άστρι και το φεγγάρι
Τότε- τότε εσύ 'σαι ο άντρας μου, εσύ 'σαι ο καλός μου
ωχ, τότε- τότε εσύ- ωχ, τότε εσύ 'σαι ο άντρας μου