Siah
من گمم میونه این طیفای رنگ
بازم تاریکی مطلق و شعرای تلخ
اینه زادگاهه من خونم عجیب سیاهه
خودم خواستم از پشت این پلکا بگم نه جلوش
یه بازندم که حتی بردم تنها موند
یادم رفت تمومه حرفاتون
وقتی دفن رویاهام زیره بهمن نگاتون
چجوری آرزو کنم بباره بازم برف
هنوزم سایم من هنوزم سایه گونه زندم
هنوز دم میدم من دم به دم به بادبونه ذهنم
یه یادبوده خفت
از جادوی ظلمت
یه تقدیره گوشه گیره از آدمای لمپن
یه کارمای مختلم
یه داستان مهملم
یه نقاش محترم که تمومه طرحاشم سیاه رنگه
هنوز میخنده
هنوز میجنگه اگه بخواد بجنگه ولی
درگیره این دلیه که سنگه
پتک بدید بشکنم و پل بدید بگذرم و
چشمه ام بخواد خروشانه واسه من و
اولای شب شما خروسخوانه واسه من
یه عمری لال بودم آویزون دار بودم
غمگین ترین آدم توی شب سالروزم
حتی به اسم خودم حتاکی کردم
حکاکی کردمش رو یه تیکه سنگ
تا آسونه بمیره تن لحاف رو من
تنها ترسه من یه چیزه اونم فراموش شدن
کور میشم نبینم من این باورارو
چون که دید ماله من نیستش دید ماله من نیست
با پنبه سر میبرن این آدمارو
چون که تیغ کارگر نیستش تیغ کارگر نیست
حتی سکوت من بلندتر از فریاده توئه
چون که جیغ کاره من نیستش جیغ کاره من نیست
دوره راه من از کفشای نوئت
رنگ کاره توئه ریگ هم پایه من نیست
برو بیایی داره گذره لحظه ها تو ذهنم
سکوت این سیاهی به سر صدامون تشنس
زخم نخوردم هیچوقت از ضربه های دشنت
آخه همیشه این فکرت بود داشت واسم پیکرد
قافیه چیدم اینهمه بیخوابی کشیدم
انقد زومم رو تاثیر که مات شده دیدم
آخرم چیشدم ؟ کیشه یه مشت حرف
که سرگرمیه عوامه تو گیشه فروش رفت
بی نگاه دیدم که واسم گور نمی کنم
میگن بی خدام تیر واسه اون نمی زنم
میگن مردن و یه راه گریز دیدم
ولی بی صدا میرم و واسش جون نمی کنم
من یه سر داشتم و سودا زیاد
درد ، همیشه بوده تو سوغاتیام
ابراهیم شدم واستون بت شکوندم
ولی هنوزم تو لیست قربانیام
مجرمم حتی من سربام سیاس مرد
دلقک روشو واسه سلطان سیاه کرد
هنوز دارم نفس میکشم
ره به ره هی میشه جرمام زیاد تر
فحشاتون تیکه هاتو آدمش من
یکی که رو سیاهه سخته که باورش کرد
همون که سفره دلش کله آدمو سیر کرد
ولی گرسنگیه مغزش لاغرش کرد
کور میشم نبینم من این باورارو
چون که دید ماله من نیستش دید ماله من نیست
با پنبه سر میبرن این آدمارو
چون که تیغ کارگر نیستش تیغ کارگر نیست
حتی سکوت من بلندتر از فریاده توئه
چون که جیغ کاره من نیستش جیغ کاره من نیست
دوره راه من از کفشای نوئت
رنگ کاره توئه ریگ هم پایه من نیست
بازم تاریکی مطلق و شعرای تلخ
اینه زادگاهه من خونم عجیب سیاهه
خودم خواستم از پشت این پلکا بگم نه جلوش
یه بازندم که حتی بردم تنها موند
یادم رفت تمومه حرفاتون
وقتی دفن رویاهام زیره بهمن نگاتون
چجوری آرزو کنم بباره بازم برف
هنوزم سایم من هنوزم سایه گونه زندم
هنوز دم میدم من دم به دم به بادبونه ذهنم
یه یادبوده خفت
از جادوی ظلمت
یه تقدیره گوشه گیره از آدمای لمپن
یه کارمای مختلم
یه داستان مهملم
یه نقاش محترم که تمومه طرحاشم سیاه رنگه
هنوز میخنده
هنوز میجنگه اگه بخواد بجنگه ولی
درگیره این دلیه که سنگه
پتک بدید بشکنم و پل بدید بگذرم و
چشمه ام بخواد خروشانه واسه من و
اولای شب شما خروسخوانه واسه من
یه عمری لال بودم آویزون دار بودم
غمگین ترین آدم توی شب سالروزم
حتی به اسم خودم حتاکی کردم
حکاکی کردمش رو یه تیکه سنگ
تا آسونه بمیره تن لحاف رو من
تنها ترسه من یه چیزه اونم فراموش شدن
کور میشم نبینم من این باورارو
چون که دید ماله من نیستش دید ماله من نیست
با پنبه سر میبرن این آدمارو
چون که تیغ کارگر نیستش تیغ کارگر نیست
حتی سکوت من بلندتر از فریاده توئه
چون که جیغ کاره من نیستش جیغ کاره من نیست
دوره راه من از کفشای نوئت
رنگ کاره توئه ریگ هم پایه من نیست
برو بیایی داره گذره لحظه ها تو ذهنم
سکوت این سیاهی به سر صدامون تشنس
زخم نخوردم هیچوقت از ضربه های دشنت
آخه همیشه این فکرت بود داشت واسم پیکرد
قافیه چیدم اینهمه بیخوابی کشیدم
انقد زومم رو تاثیر که مات شده دیدم
آخرم چیشدم ؟ کیشه یه مشت حرف
که سرگرمیه عوامه تو گیشه فروش رفت
بی نگاه دیدم که واسم گور نمی کنم
میگن بی خدام تیر واسه اون نمی زنم
میگن مردن و یه راه گریز دیدم
ولی بی صدا میرم و واسش جون نمی کنم
من یه سر داشتم و سودا زیاد
درد ، همیشه بوده تو سوغاتیام
ابراهیم شدم واستون بت شکوندم
ولی هنوزم تو لیست قربانیام
مجرمم حتی من سربام سیاس مرد
دلقک روشو واسه سلطان سیاه کرد
هنوز دارم نفس میکشم
ره به ره هی میشه جرمام زیاد تر
فحشاتون تیکه هاتو آدمش من
یکی که رو سیاهه سخته که باورش کرد
همون که سفره دلش کله آدمو سیر کرد
ولی گرسنگیه مغزش لاغرش کرد
کور میشم نبینم من این باورارو
چون که دید ماله من نیستش دید ماله من نیست
با پنبه سر میبرن این آدمارو
چون که تیغ کارگر نیستش تیغ کارگر نیست
حتی سکوت من بلندتر از فریاده توئه
چون که جیغ کاره من نیستش جیغ کاره من نیست
دوره راه من از کفشای نوئت
رنگ کاره توئه ریگ هم پایه من نیست
Credits
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.