Fin

Wij zijn één teveel
Extemporeel
Je strooit confetti in mijn rugmerg
Waaruit vleugels zullen groeien

En jij onthecht mijn zonnevlecht
We zijn als tweelingen verstrengeld
In een vacuüm van liefde

Ik ging nog wel iets zeggen maar de woorden grijpen mis
Er barst iets uit mijn voegen maar ik weet niet wat het is

Hier in de hoop
Dat inkt wel droogt
Staan wij hier eindeloos in scéne
In suspense, in symbiose

Ik ging nog wel iets zeggen maar de woorden grijpen mis
Er barst iets uit mijn voegen maar ik weet niet wat het is
Ik kan nog niet gaan slapen, heb het licht nog niet gezien
Straks lig ik in aarde waar ik breek en ik ontkiem

Ik laat het los
Horloge en de sleutelbos
De tafel en het bed
De onmacht en de opzet
De striemen en stigmata
Een vriendschap die verwaterd
Foto's van een vorig leven
Hoe het zijn zou als je was gebleven
Ik lees het Sanskriet van je lichaam
Zie Saturnus' ringen om je heen staan
Tussen feit en facsimile
Eeuwig dolende, maar toch lucide
Laat het los, laat het los



Credits
Writer(s): Rinze Voorberg
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link