Palavra

Yanarken cehennemden hallice dünyam cesaret yok hala
Tarih tekerrürden ibaretmiş derken
Hayat bile bile aynı derdi yüklüyor omuza
Güneş doğmuyor korkak ruhu 50 yaptık beden varmıyoken otuza
Mücadelem beni mahvediyor kalk ve başar ve geberme boku bokuna
Çığlıkları duyar gibi beynim girer ellerimse 3 numara saçlarımın içine
Nefretime boğuluyoken hayat bir faişe misali gelip İşliyo gülüşüme
Bana hayat verdiğini düşündüğüm düşünceler bir hevesle sevinir ölüşüme
Yanıpta sönüşüm hep geriye dönüşüm
Beni yolun sonuna varmadan mezara götürücek
Bir deliye dönüşücek o nereye ne kadar çok o nereye ne kadar az
Nesini görüşücez o çıkarını alıyor
Ve kalıyordu yanında çıkarı kadarına
Yok yardım eli uzatan
Yok yardım eli uzatan
Yapışıyorken kirli bir gezegen tabanına
Bir kalk yere bas
Tamam az yere düşmedik
Aslına baksan o vaktimiz azken
Renkleri tersine görmeyi istemedik o kader denen lanete matem
Güçlü mizanseni yıktı cenazeler karşında durup ağladı evren
Yağmadı yağmur o her yeri yaktı bu şeytan oturup izledi bir yerden
Yok ki rahat bana pis bir bahar bahçelerini bahşetmişler
Her yeri kapkara etmiş o alevlere küsüp sadece kaç şehrinden
Peşkeş çekmiş hayallere nefretle saldır hayata içten küfretmişken
Yok beşlik bile ceplerinde sana siyah bir gökyüzü resmetmişler
Benim üstüm dağınık
Neye küstüm bilmem ben neye sağırım
Geçmiyor ağrı içimde cani bir canavar bağırır
Ama olmuyo yarın
Boynuna bağlıyor urganı o sanki bağrını deşmiş
Çökmüş omuzları gezegenin bütün kahrını çekmiş
Koy bir kadeh daha çek dedi içine ciğerlerine deli bir yakamozu doldur
Gecelere teslim o ruhunu aldı da nasıl her gece sonu sabah oluyorsun
Kara kışa bulanıp bir bahar arıyorsun sadece sus ve de dök yaprağını
Realist olmayı seçiyorum hala hayaller değil mi düşmanlarımız
Sil başa sar tabi kahpe denizlere çok demir attık o çöllere düştük
Aynı bahaneyi kaç kere duyduk peki senin dilin kaç kere sürçtü
Bi canavara dönüşüp o serüveni kaç kere yaşadık
Bir maskeni tak ve de kaç adım attın
Yavaşladın artık azimle başar ki kaşarların yüzleri düşsün
Ama yalnız kalmayı istemiyorsan
Sadece yanlışa söyleniyorsun
Her gece düşmeyi öğreniyorsan
Sadece yarına güçleniyorsun
Kalpleri taştan bir mahzene gömülü söyle getirir mi 40 kadeh aşka
Başka bir sayfayı açtık o rafta ki sayfalar ahımı aldı yavaştan
Kaldı telaş bana ayrı bir şans daha sunmadı öylece başladı baştan
Yok bir ziyaret bu hayat hapishanesi sadece bedenimi yormadı başkan
Dinmedi yaşlar o gözleri nemiyle başka ufuklara daldı yavaşça
Başarmak öyle ki zor basamakları çıktıkça yeni bir basamak başlar
Az zaman asma bir suratını başar ki bu öyle lafta kaçarak yaşanmaz
Kaçarak yaşanmaz
Yaşamak palavra