Χριστούγεννα

Και έχω ένα σαλόνι άδειο, ένα άλμπουμ άδειο
Λείπουν φωτογραφίες κι ιστορίες γιορτινές
Κι είμαι μόνος, ψάχνω πού θα βρω κουράγιο
Πες μου εσύ αν νιώθεις μόνος στις γιορτές

Στη γειτονιά μου φώτα, μα πίσω από την πόρτα
Κρύβουν όλοι κάτι και όλοι ψάχνουνε χάρες
Αλλά κάτι έχει αλλάξει, και όταν θα χαράξει
Έλα να μου πεις αν νοιώθεις μόνος στις γιορτές

Στη γειτονιά άμα με βλέπανε λέγανε χρονιά πολλά
Τι θα κάνετε φέτος; και απάνταγα πάντα κοφτά
Κάπου οικογενειακά, ίσως πάμε, δεν ξέρω
Αλλά
Ήθελα άπλα ν' αποφύγω να πω
Πως τώρα που φεύγει ο παλιός ο χρόνος
Δε μου έχουν μείνει και τόσοι
Του χρόνου ίσως να είναι λιγάκι
Διαφορετικά
Η μαμά μου μ' ήθελε έξυπνο ρεαλιστή
Γι' αυτό σκότωσε τον Άι Βασίλη την
Πρώτη χρονιά που κατέβηκε την καμινάδα
Κι από την πλευρά του μπαμπά έρχονταν
Θείοι με ευχές που δεν έρχονταν όλο τον χρόνο
Να δουν ποιος ζει, ποιος πεθαίνει
Και όταν στο τραπέζι έβγαινε φαγητό
Μόνο τότε παύαν οι φωνές
Και η θεία Φωτεινή σκοτείνιαζε πριν να τελειώσουμε το ρεβεγιόν
Πήγαινε για ύπνο αφού
Έπαιρνε τα χάπια του ψυχιάτρου
Σαν να ήτανε ντεπόν
Κι η κόρη της θα μάλωνε με κάποιον
Από τους 3 που είχαν μείνει
Σ' αυτό το τραπέζι
Μέρες χαράς λογικό που είναι κάπου αλλού
Με φίλους ο μπαμπάς

Και έχω ένα σαλόνι άδειο, ένα άλμπουμ άδειο
Λείπουν φωτογραφίες και ιστορίες γιορτινές
Και είμαι μόνος ψάχνω πού θα βρω κουράγιο
Πες μου εσύ αν νοιώθεις μόνος στις γιορτές

Στη γειτονιά μου φώτα, μα πίσω απ' την πόρτα
Κρύβουν όλοι κάτι κι όλοι ψάχνουνε χάρες
Αλλά κάτι έχει αλλάξει, κι όταν θα χαράξει
Έλα να μου πεις αν νιώθεις μόνος στις γιορτές

Χαμογελάστε λοιπόν για την κάμερα
Μα εγώ μεγάλωσα αλλιώς, συγγνώμη αν σ' το χάλασα
Συγγνώμη αν δεν ήξερα
Πώς να φερθώ αλλά στον κόσμο αυτό
Όπου έχει φώτα συνήθως
Κάποιος παλεύει να κρύψει κενά
Έτσι έχω μάθει
Γι' αυτό στο σπίτι στολίζανε
Πάντα υπερβολικά
Και λένε οι φίλοι πως είναι η οικογένεια
Που έχεις διαλέξει
Μα δεν είχα τύχη ο καλύτερός μου φίλος
Έστω για μια φορά
Να έχει καλύτερο φίλο του έμενα
Για αυτό σαν άλλαζε ο χρόνος
Η πρώτη εξερχόμενη κλήση μου ήταν στις 12
Αλλά η πρώτη που λάμβανα
Πάντα ήταν μια κλήση πίσω 12:10
Η θεία κοιμάται και φέτος
Μα αυτήν τη φορά αύριο δε θα ξυπνήσει
Κι η κόρη της με τον μπαμπά
Είναι στους φίλους τους, μάλλον εδώ είναι καταθλιπτικά
Και η γιαγιά, χωρίς κόρη
Χωρίς αδερφή αναρωτιέται
Γιατί ο Θεός δε σκοπεύει να τη θυμηθεί
Λίγο πριν κάτσουμε οι δυο μας ξανά
Για να φάμε σιωπηλά
Και ήμουν, θυμάμαι, μικρός
Με μαγεύει η λάμψη αυτού του φωτός
Με λίγα λεφτά βγήκα έξω από το σπίτι
Και αγόρασα ένα παιχνίδι σκυφτός
Το άφησα κάτω από το δέντρο
Και πήγα για ύπνο την παραμονή
Και είπα ίσως το πρωί που ξυπνήσω
Ίσως να έχω ξεχάσει ότι μου το αγόρασα εγώ

Και τα Χριστούγεννα πονάνε
Μου είπαν όταν τρώμε δε μιλάμε
Τι να πούμε, αφού λείπουν όσοι αγαπάμε
Τα Χριστούγεννα πονάνε
Κι είπε ίσως τα τελευταία μου να 'ναι
Πριν κάτσουμε στο άδειο σπίτι να φάμε
Τα Χριστούγεννα πονάνε
Φωτίζουν τα λαμπιόνια μαύρες σκέψεις
Γι' αυτό αυτές τις μέρες συχνά τις θυμάμαι
Τα Χριστούγεννα πονάνε
Κι ίσως πίστεψα στα θαύματα
Άρα μη με ξυπνήσεις
Αν πάλι κάτω από το δέντρο κοιμάμαι

Στη γειτονιά μου φώτα, μα πίσω απ' την πόρτα
Κρύβουν όλοι κάτι κι όλοι ψάχνουνε χάρες
Αλλά κάτι έχει αλλάξει, κι όταν θα χαράξει
Έλα να μου πεις αν νιώθεις μόνος στις γιορτές

Στη γειτονιά μου φώτα, μα πίσω απ' την πόρτα
Κρύβουν όλοι κάτι κι όλοι ψάχνουνε χάρες
Αλλά κάτι έχει αλλάξει, κι όταν θα χαράξει
Έλα να μου πεις αν νιώθεις μόνος στις γιορτές