Mao's Last Revolution Begins, 1965–1966

เธออาจเหนื่อยกับสิ่งที่เรานั้นเป็นอยู่
ใครก็รู้ว่าเรานั้นคงไปกันไม่ไหว
เธอรู้ไหมว่าควรทำอย่างไร
หมดหนทางที่เรายิ่งเดินยิ่งไกล

เธอคือช่วงเวลาที่ดีที่สุด
แต่ทุกๆอย่างต้องหยุดไว้เพียงแค่นี้
ไม่มีอีกแล้วที่เราได้เคยมี
ไม่มีช่วงเวลาที่แสนดี

ให้เธอนั้นได้จำว่าครั้งหนึ่งเรานั้นเคยรักกัน
เรานั้นเคยได้พบกัน แม้ว่ามันจะหมดไป
ในวันหนึ่งหากบังเอิญได้พบใคร
ฉันก็คงไม่เสียใจ ปล่อยให้เธอไป
ฉันไม่เป็นไร ให้เธอได้จำเอาไว้ว่าเราเคยรักกัน

ไม่ว่ามันจะนานเท่าไหร่ยังจดจำ
ทุกเรื่องราวระหว่างสองเราครั้งก่อนนั้น
ขอบคุณฟ้าทีเราได้เจอกัน
จะเก็บมันไว้ข้างในส่วนลึกของหัวใจ

ให้เธอนั้นได้จำว่าครั้งหนึ่งเรานั้นเคยรักกัน
เรานั้นเคยได้พบกัน แม้ว่ามันจะหมดไป
ในวันหนึ่งหากบังเอิญได้พบใคร
ฉันก็คงไม่เสียใจ ปล่อยให้เธอไป
ฉันไม่เป็นไร และฉันจะจำเอาไว้ว่าเราเคยรักกัน



Credits
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link