Kai Ama Ksexaso To Refrain
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Να σου 'λεγα το κάψαμε και να 'σωνα τα δάση
Και να 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στην φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από ένα θάνατο μετά
Θα σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Θα σου 'λεγα το κάψαμε και θα 'σωνα τα δάση
Και θα 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στην φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από ένα θάνατο μετά
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
Οι στίχοι μου βροχή
Μπαίνω καταστροφή
Δεν ξέρω να μιλάω και δεν έχω ανατροφή
Κόλλησα στη γη καθώς εκείνη κάνει κύκλους
Ταξιδεύω ξύνοντας το πούτσο μου περίπου
Πήραμε την νίκη μα το πήρες τόσο λάθος
Δε με βλέπει ο ήλιος και έτσι είμαι τόσο, ναι
Στρίψε μου ένα γάρο και για 'σένανε θα γράψω
Κρύψε μου ένα βράχο και το κώλο σου θα ψάξω
Θάμπωσα τον ήλιο, γράφω και ξεχωρίζω
Θα κλέψω την γειτόνισσα και θα βγάλω το δίσκο
Μάθε με να πέφτω να σε μάθω να πετάς
Έχω μόνο δύο μάτια μα δεν ξέρεις να μετράς
Δεν με θυμάσαι καλά
Έκανες όνειρα για σένα δεν κοιμάσαι καλά
Είχα μια νύφη να με γλείφει μα έπινα τον παπά
Ήταν στον μήνα της γι' αυτό και γάμησα τον ραππά
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Θα σου 'λεγα το κάψαμε και θα 'σωνα τα δάση
Και θα 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στην φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από ένα θάνατο μετά
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Να σου 'λεγα το κάψαμε και να 'σωνα τα δάση
Και να 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στην φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από ένα θάνατο μετά
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
Είσαι πιο βλήμα κι απ' τη φίλη σου
Μ' έπιασαν απόψε τα feelings μα φταίει η μύτη μου
Με μένα δεν θα βγάλεις άκρη
Χάθηκα στο φως όμως βλέπω απ' το τρίτο μάτι
Τόσο κενός όμως ρέω σαν το ποτάμι
Έπεσα απ' τα σύννεφα κ' έδεσα στο λιμάνι
Τα μάτια μου να δουν τα πάντα μέσα σ' ένα βράδυ
Για σένα Άκης πάντα όμως δόθηκα στο σκοτάδι
Το σκοτεινό μου κεφάλι στο χάος χάθηκε
Άνοιξαν οι πύλες σημαίνει το τέλος άρχισε
Έχασα το φως μου και 'γίναν οι νύχτες μάγισσες
Κάτω από τα αστέρια σε ευθείες παράλληλες
Αστέρι που 'γινε σε μια νύχτα μέσα σιωπή
Ανάσα που έπαψε να ανασαίνει πάνω στη γη
Στα σύννεφα μόνιμα έχουμε στήσει γιορτή
Και τις νύχτες που δεν είμαι καλά γίνομαι σιωπή
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Να σου 'λεγα το κάψαμε και να 'σωνα τα δάση
Και να 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στην φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από ένα θάνατο μετά
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Θα σου 'λεγα το κάψαμε και θα 'σωνα τα δάση
Και θα 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στην φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από ένα θάνατο μετά
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Να σου 'λεγα το κάψαμε και να 'σωνα τα δάση
Και να 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στην φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από ένα θάνατο μετά
Θα σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Θα σου 'λεγα το κάψαμε και θα 'σωνα τα δάση
Και θα 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στην φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από ένα θάνατο μετά
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
Οι στίχοι μου βροχή
Μπαίνω καταστροφή
Δεν ξέρω να μιλάω και δεν έχω ανατροφή
Κόλλησα στη γη καθώς εκείνη κάνει κύκλους
Ταξιδεύω ξύνοντας το πούτσο μου περίπου
Πήραμε την νίκη μα το πήρες τόσο λάθος
Δε με βλέπει ο ήλιος και έτσι είμαι τόσο, ναι
Στρίψε μου ένα γάρο και για 'σένανε θα γράψω
Κρύψε μου ένα βράχο και το κώλο σου θα ψάξω
Θάμπωσα τον ήλιο, γράφω και ξεχωρίζω
Θα κλέψω την γειτόνισσα και θα βγάλω το δίσκο
Μάθε με να πέφτω να σε μάθω να πετάς
Έχω μόνο δύο μάτια μα δεν ξέρεις να μετράς
Δεν με θυμάσαι καλά
Έκανες όνειρα για σένα δεν κοιμάσαι καλά
Είχα μια νύφη να με γλείφει μα έπινα τον παπά
Ήταν στον μήνα της γι' αυτό και γάμησα τον ραππά
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Θα σου 'λεγα το κάψαμε και θα 'σωνα τα δάση
Και θα 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στην φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από ένα θάνατο μετά
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Να σου 'λεγα το κάψαμε και να 'σωνα τα δάση
Και να 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στην φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από ένα θάνατο μετά
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
Είσαι πιο βλήμα κι απ' τη φίλη σου
Μ' έπιασαν απόψε τα feelings μα φταίει η μύτη μου
Με μένα δεν θα βγάλεις άκρη
Χάθηκα στο φως όμως βλέπω απ' το τρίτο μάτι
Τόσο κενός όμως ρέω σαν το ποτάμι
Έπεσα απ' τα σύννεφα κ' έδεσα στο λιμάνι
Τα μάτια μου να δουν τα πάντα μέσα σ' ένα βράδυ
Για σένα Άκης πάντα όμως δόθηκα στο σκοτάδι
Το σκοτεινό μου κεφάλι στο χάος χάθηκε
Άνοιξαν οι πύλες σημαίνει το τέλος άρχισε
Έχασα το φως μου και 'γίναν οι νύχτες μάγισσες
Κάτω από τα αστέρια σε ευθείες παράλληλες
Αστέρι που 'γινε σε μια νύχτα μέσα σιωπή
Ανάσα που έπαψε να ανασαίνει πάνω στη γη
Στα σύννεφα μόνιμα έχουμε στήσει γιορτή
Και τις νύχτες που δεν είμαι καλά γίνομαι σιωπή
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Να σου 'λεγα το κάψαμε και να 'σωνα τα δάση
Και να 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στην φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από ένα θάνατο μετά
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες
Κι άμα ξεχάσω το ρεφραίν
Θα μπω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Θα σου 'λεγα το κάψαμε και θα 'σωνα τα δάση
Και θα 'πεφτα στη θάλασσα να βούταγα στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στην φωτιά
Τι θα 'χω να θυμάμαι από ένα θάνατο μετά
Να σου 'λεγα δεν πίνω και δε γράφω εξυπνάδες
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου ή θα 'πεφτες στις σκάλες;
Credits
Writer(s): Tsakiris Nikolaos, Tsoumpariotis Gerasimos
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.