Ξύλινο παλτό
Εδώ υπάρχει μόνο ο θάνατος και η ζωή στο ενδιάμεσο
Όσοι ξέρουν να περνάν καλά δεν πάνε στον παράδεισο
Υπηρέτες και αφέντες με το ίδιο παγωμένο αίμα στις φλέβες
Το ξύλινο παλτό δεν έχει τσέπες
Γιατί υπάρχει μόνο ο θάνατος και η ζωή στο ενδιάμεσο
Όσοι ξέρουν να περνάν καλά δεν πάνε στον παράδεισο
Υπηρέτες και αφέντες με το ίδιο παγωμένο αίμα στις φλέβες
Το ξύλινο παλτό δεν έχει τσέπες
Δεν ξέρω ποιοί θα εκφράσουν λύπη
Σε ποιούς η παρουσία μου θα λείπει όταν θα 'χω γίνει λίπασμα
Τουλάχιστον δε θα χρωστάω το νοίκι
Στον ιδιοκτήτη από το τελευταίο μου σπίτι
Και θα 'χω καλή παρέα να γινόμαστε καζίκι
Στο καζάνι γιατί ήμουνα καθίκι
Μα ανάμεσα στον κάθε λωποδύτη
Πες μου πώς θα επιβιώσεις δίχως χέρια να λερώσεις;
Ο Χάρος τα παίρνει ντούκου όχι με δόσεις
Όταν τη μαυρισμένη σου ψυχή έρθει η στιγμή να παραδώσεις
Είμαστε αηδιασμένοι απ' τη γεύση του καρπού από το δέντρο της
Γνώσης του Καλού και του Κακού
Μα μένει έξω απ' τα χωράφια μου πλέον ο κάθε όφις
Δεν είμασταν ποτέ προδωμένοι απ' τους εχθρούς
Αλλά φακελωμένοι απ' αυτούς λες και η ζωή μας είν' κελί στο office
Excelιγμένοι πίθηκοι στη φυλακή της πόλης
Ζεις σα σκλάβος μέχρι να τα κακαρώσεις
Γιατί υπάρχει μόνο ο θάνατος και η ζωή στο ενδιάμεσο
Όσοι ξέρουν να περνάν καλά δεν πάνε στον παράδεισο
Υπηρέτες και αφέντες με το ίδιο παγωμένο αίμα στις φλέβες
Το ξύλινο παλτό δεν έχει τσέπες
Φοβάμαι το θάνατο μα ειλικρινά
Φοβάμαι πιο πολύ την κόλαση μετά
Δεν είμαι κάνας άγιος
Τώρα έμαθα να συγχωρώ μα αγαπώ από μακριά
Υπάρχει κόλαση κι εδώ μα δε φοβάμαι τη ζωή
Και ξέρω κάποιος θα χαρεί αιμόφυρτο να με δει
Μα το κακό θριαμβέβει πάντα μονάχα στην αρχή στο τέλος θα ηττηθεί
Είν' η αρχή μου
Ο κόσμος αυτός φτιάχτηκε να κάνει κύκλους
Δεν προσπαθώ να τον καταλάβω μονάχα με την τετράγωνη λογική μου
Βλέπω τρίγωνα παντού
Με λεν' παράλογο μα πάνω απ' όλα είναι πνευματική μάχη
Εδώ υπάρχει μόνο ο θάνατος και η ζωή στο ενδιάμεσο
Όσοι ξέρουν να περνάν καλά δεν πάνε στον παράδεισο
Υπηρέτες και αφέντες με το ίδιο παγωμένο αίμα στις φλέβες
Το ξύλινο παλτό δεν έχει τσέπες
Το μόνο σίγουρο που ξέρω είναι ότι θα πεθάνουμε
Όσο ζούμε μαθαίνουμε και εκεί τί κάνουμε
Κερδίζουμε και χάνουμε προσπαθώντας να μάθουμε
Στα αλήθεια ποιό είναι το νόημα της ζωής
Αν είναι θέμα τύχης πού πότε και ποιός θα γεννηθείς
Να μην έχεις μαντήλι να κλάψεις σκοινί να κρεμαστείς
Πώς θα στα φέρει; η μοίρα του κάθε ανθρώπου διαφέρει
Όμως ο θάνατος δεν ξεχωρίζει δεν τον ενδιαφέρει
Πλούσιοι, φτωχοί στο μονοπάτι πάμε χέρι χέρι
Κι όταν έρθει αυτή η ώρα κανένανε δε συμφέρει
Όταν έρθει το μυαλό σου σταματάει να τρέχει
Η καρδιά σου παύει να χτυπά και η ψυχή σου φεύγει
Η ψυχή, λίγοι την κρατήσαμε καθαρή
Οι περισσότεροι την πούλησαν για μια μπουκιά ψωμί
Σ' αυτή την ψεύτικη ζωή που υπόσχεται από την αρχή μέχρι το τέλος
Να φύγεις και να μην ξέρεις γιατί
Γιατί υπάρχει μόνο ο θάνατος και η ζωή στο ενδιάμεσο
Όσοι ξέρουν να περνάν καλά δεν πάνε στον παράδεισο
Υπηρέτες και αφέντες με το ίδιο παγωμένο αίμα στις φλέβες
Το ξύλινο παλτό δεν έχει τσέπες
Γιατί υπάρχει μόνο ο θάνατος και η ζωή στο ενδιάμεσο
Όσοι ξέρουν να περνάν καλά δεν πάνε στον παράδεισο
Υπηρέτες και αφέντες με το ίδιο παγωμένο αίμα στις φλέβες
Το ξύλινο παλτό δεν έχει τσέπες
Όσοι ξέρουν να περνάν καλά δεν πάνε στον παράδεισο
Υπηρέτες και αφέντες με το ίδιο παγωμένο αίμα στις φλέβες
Το ξύλινο παλτό δεν έχει τσέπες
Γιατί υπάρχει μόνο ο θάνατος και η ζωή στο ενδιάμεσο
Όσοι ξέρουν να περνάν καλά δεν πάνε στον παράδεισο
Υπηρέτες και αφέντες με το ίδιο παγωμένο αίμα στις φλέβες
Το ξύλινο παλτό δεν έχει τσέπες
Δεν ξέρω ποιοί θα εκφράσουν λύπη
Σε ποιούς η παρουσία μου θα λείπει όταν θα 'χω γίνει λίπασμα
Τουλάχιστον δε θα χρωστάω το νοίκι
Στον ιδιοκτήτη από το τελευταίο μου σπίτι
Και θα 'χω καλή παρέα να γινόμαστε καζίκι
Στο καζάνι γιατί ήμουνα καθίκι
Μα ανάμεσα στον κάθε λωποδύτη
Πες μου πώς θα επιβιώσεις δίχως χέρια να λερώσεις;
Ο Χάρος τα παίρνει ντούκου όχι με δόσεις
Όταν τη μαυρισμένη σου ψυχή έρθει η στιγμή να παραδώσεις
Είμαστε αηδιασμένοι απ' τη γεύση του καρπού από το δέντρο της
Γνώσης του Καλού και του Κακού
Μα μένει έξω απ' τα χωράφια μου πλέον ο κάθε όφις
Δεν είμασταν ποτέ προδωμένοι απ' τους εχθρούς
Αλλά φακελωμένοι απ' αυτούς λες και η ζωή μας είν' κελί στο office
Excelιγμένοι πίθηκοι στη φυλακή της πόλης
Ζεις σα σκλάβος μέχρι να τα κακαρώσεις
Γιατί υπάρχει μόνο ο θάνατος και η ζωή στο ενδιάμεσο
Όσοι ξέρουν να περνάν καλά δεν πάνε στον παράδεισο
Υπηρέτες και αφέντες με το ίδιο παγωμένο αίμα στις φλέβες
Το ξύλινο παλτό δεν έχει τσέπες
Φοβάμαι το θάνατο μα ειλικρινά
Φοβάμαι πιο πολύ την κόλαση μετά
Δεν είμαι κάνας άγιος
Τώρα έμαθα να συγχωρώ μα αγαπώ από μακριά
Υπάρχει κόλαση κι εδώ μα δε φοβάμαι τη ζωή
Και ξέρω κάποιος θα χαρεί αιμόφυρτο να με δει
Μα το κακό θριαμβέβει πάντα μονάχα στην αρχή στο τέλος θα ηττηθεί
Είν' η αρχή μου
Ο κόσμος αυτός φτιάχτηκε να κάνει κύκλους
Δεν προσπαθώ να τον καταλάβω μονάχα με την τετράγωνη λογική μου
Βλέπω τρίγωνα παντού
Με λεν' παράλογο μα πάνω απ' όλα είναι πνευματική μάχη
Εδώ υπάρχει μόνο ο θάνατος και η ζωή στο ενδιάμεσο
Όσοι ξέρουν να περνάν καλά δεν πάνε στον παράδεισο
Υπηρέτες και αφέντες με το ίδιο παγωμένο αίμα στις φλέβες
Το ξύλινο παλτό δεν έχει τσέπες
Το μόνο σίγουρο που ξέρω είναι ότι θα πεθάνουμε
Όσο ζούμε μαθαίνουμε και εκεί τί κάνουμε
Κερδίζουμε και χάνουμε προσπαθώντας να μάθουμε
Στα αλήθεια ποιό είναι το νόημα της ζωής
Αν είναι θέμα τύχης πού πότε και ποιός θα γεννηθείς
Να μην έχεις μαντήλι να κλάψεις σκοινί να κρεμαστείς
Πώς θα στα φέρει; η μοίρα του κάθε ανθρώπου διαφέρει
Όμως ο θάνατος δεν ξεχωρίζει δεν τον ενδιαφέρει
Πλούσιοι, φτωχοί στο μονοπάτι πάμε χέρι χέρι
Κι όταν έρθει αυτή η ώρα κανένανε δε συμφέρει
Όταν έρθει το μυαλό σου σταματάει να τρέχει
Η καρδιά σου παύει να χτυπά και η ψυχή σου φεύγει
Η ψυχή, λίγοι την κρατήσαμε καθαρή
Οι περισσότεροι την πούλησαν για μια μπουκιά ψωμί
Σ' αυτή την ψεύτικη ζωή που υπόσχεται από την αρχή μέχρι το τέλος
Να φύγεις και να μην ξέρεις γιατί
Γιατί υπάρχει μόνο ο θάνατος και η ζωή στο ενδιάμεσο
Όσοι ξέρουν να περνάν καλά δεν πάνε στον παράδεισο
Υπηρέτες και αφέντες με το ίδιο παγωμένο αίμα στις φλέβες
Το ξύλινο παλτό δεν έχει τσέπες
Γιατί υπάρχει μόνο ο θάνατος και η ζωή στο ενδιάμεσο
Όσοι ξέρουν να περνάν καλά δεν πάνε στον παράδεισο
Υπηρέτες και αφέντες με το ίδιο παγωμένο αίμα στις φλέβες
Το ξύλινο παλτό δεν έχει τσέπες
Credits
Writer(s): Alexandros Tsiolis
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.