3 Mard

Այ՜
Իյա'
Այ՜

Օրը ցերեկով, քաղաք Երևան,
Մարմնիցս դուրս եմ էկել, հետո գամ,
Որտև Բուսաբանական այգուց նոր ազդված եմ,
Հիմա ում նայում եմ' աչքիս գազ տված եմ։
Մոտս էլ դանդաղ, դինջ իրավիճակ,
Վերևից անձրևն ինքն իրան իջավ,
Ու ըտե ամեն մեկը ընենց ա վազում, ոնց որ ցավ կա,
Ինձէ ամեն քայլը բարդ, այսինքն' ցատկ ա։
Խորացում ա խառը մանրուքի վրա,
Արա էս ինչքան ա գաղութի նման։
Մեր ուղեղը մտքեր փագած հա վախում ենք,
Որ դուրս գան դեր, խաղաց մեր էրեսը
Որը հույս տանք մեզ։
Ինքս իմ վրա խնդում եմ,
Ախպեր, մի ալարի քել մի էրկու տող գրենք, խնդրում եմ։
Էս վիճակը ինձ դրդում ա հա նստեմ ու խորանամ,
Մի հատ հարց կա' հասկանամ մեջիս մարդը.

Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա էս քեզ,
Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա մեզ պես,
Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա տես քեզ,
Ինչքանով օգուտ, թե վնաս, որտև պարզ չի։

Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա էս քեզ,
Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա մեզ պես,
Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա տես քեզ,
Նմանություն կա, թե գնաս, ապե պետք չես։

Նույն քաղաքը երեկո։
Մտել ենք եսիմ ուր, եսիմ ով ու եսիմ ով,
Ու զրույցը գոռալով տղեքից է նվագում են'
C²H⁵OH-ի իրար հետևից մտնում ա։
Ապե զգում եմ, որ հերիք ա, նշանակեց էլի,
Որոշողը արդեն ես չեմ ու ինքս ինձ գերի։
Հետո ոնց է հայտնվա փողոցի վրա Խանջյան,
Ընգեր վատ եմ, օգնի ինձ, Մարիամ։
Անտրամաբանական առաջարկներով քաոսային,
Շարժվում ենք ոնց որ մոլեկուլը գազային,
Ու մնացածը մոնտաժ, համ կիսատ ա, համ' պռատ,
Ուր մոտիկդ թշնամի ա, մեկ է անծանոթը' բռատ։
Դուխը մինչև էդ էլ քիչ չէր, հիմա դառել ա շատ,
Մի հատ կին բնորոշեց ասելով մեզ անբաշար։
Հետո ինչ էղավ մի շարք' ամաչում եմ, որ հիշում եմ,
Ինքս ինձ է հավաքե ու հարցնում եմ,
Մեջիս մարդը

Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա էս քեզ,
Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա մեզ պես,
Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա տես քեզ,
Ինչքանով օգուտ, թե վնաս, որտև պարզ չի։

Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա էս քեզ,
Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա մեզ պես,
Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա տես քեզ,
Նմանություն կա, թե գնաս, ապե պետք չես։

Գիշերը արթնացավ լիքը բանդա,
Բոլորդ հելեք դուրս, տունը բանտ ա,
Ես ռելսերի վրից անցնելուց,
Երբ պատրաստ եմ լուծել ինչը պարզ, ինչը բարդ ա։
Ինչի հավես չունեի հիմա կա,
Ավարտվեց դիմակահանդեսը հիմնական,
Չդիմակայեց երրորդը իրական,
Կա, հանեց ու դրեց տիրական։
Ես է պատրաստակամ զրույցի ամեն տեսակի,
Ու բեր էնքան բացատրեմ հենց ըստե սատկի։
Լսի, էս օրը երկարեց մինչև երբ որ որոշեմ,
Մոլորակը հակառակը պտտել ինձ օգնեմ։
Անցյալում տրամս բարձրանում,
Ես անխոցելի թափանցիկ պատյանում,
Մեկ ա չեմ հասկանում, եթե սենց կարացող ա,
Բա էն իրեքին հարցրա հասկանանք
Մեջիս մարդը

Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա էս քեզ,
Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա մեզ պես,
Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա տես քեզ,
Ինչքանով օգուտ, թե վնաս, որտև պարզ չի։

Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա էս քեզ,
Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա մեզ պես,
Ո՞վ ա, ո՞վ ա, ո՞վ ա տես քեզ,
Նմանություն կա, թե գնաս, ապե պետք չես։

Պետք չես։
Ապե, պետք չես։
Նմանություն կա, թե գնաս, ապե պետք չես։
Պետք չես (6×)։



Credits
Writer(s): Mikayel Abrahamyan, Sergey Simonyan
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link