Makria Ap'to Simera
Πάμε να φύγουμε μαζί μακριά από το σήμερα,
έλα να χτίσουμε το πιο μεγάλο θαύμα.
Άσε τους άλλους να βάζουν γύρω τους σύνορα,
εμείς θα τους τα γκρεμίσουμε μια για πάντα.
Κι όσο θα σφίγγουν τα δεσμά γύρω από τα χέρια μας,
τόσο θα βρίσκουμε τρόπους να δραπετεύουμε.
Το πιο ωραίο τραγούδι είναι για τα αδέρφια μας.
Γι' αυτούς που φύγαν και για όσους δίπλα μας στέκονται!
Είναι σκληρό και δεν μπορώ όποτε νιώθω πως νιώθεις δύσκολα...
κρατάμε ψηλά να πάμε σήμερα...
μου μάθαν πως πολλές φωνές μαζί λυγίζουν σίδερα
κι αγάπη δεν στεγάζεις πίσω από φραγμούς και σύνορα.
Άνοιξε χέρια διάπλατα, όλοι να αγγίξουμε τ' άφταστα
όνειρα μπερδεμένα που στο μυαλό είναι ακατάστατα.
Νιώσε με... Έι...
Έλα να σώσουμε κι ότι μπορούμε απλά παραπάνω
λοιπόν η στιγμή το απαιτεί, ας το δώσουμε!
Αφού στα μάτια μας το είδα,
ναυαγοί που όμως μαζί έχουν ελπίδα.
Μίλια κολύμπι κι από πάνω καταιγίδα,
μα θα σωθούμε αν κρατηθούμε χέρι-χέρι στη σανίδα!
Χαμογέλα έτσι θα βρούμε φως και δύναμη,
να ξεπεράσουμε όσα μας κάνουν να 'μαστε αδύναμοι.
Κι όταν μας ρίξουν στη φωτιά,
για να καούμε ολότελα
θα 'μαστε ήδη λάβα που θα φουντώσει απότομα.
πάμε να φύγουμε μαζί μακριά από το σήμερα,
έλα να χτίσουμε το πιο μεγάλο θαύμα.
Άσε τους άλλους να βάζουν γύρω τους σύνορα,
εμείς θα τους τα γκρεμίσουμε μια για πάντα.
Κι όσο θα σφίγγουν τα δεσμά γύρω από τα χέρια μας,
τόσο θα βρίσκουμε τρόπους να δραπετεύουμε.
Το πιο ωραίο τραγούδι είναι για τα αδέρφια μας.
Γι' αυτούς που φύγαν και για όσους δίπλα μας στέκονται!
Όχι να γράψω τον επίλογο,μα σίγουρα,
γύρισα σήμερα,να γίνω φως,να δεις καλύτερα.
Όχι να κόψω το δεσμό,μα να το λύσω γρήγορα,
να βρω το στόχο,να οπλίσω και να χτυπήσω ευθύβολα.
Όχι για να σε πείσω,να γυρίσεις πίσω,
μα να σε δω να προχωράς,να σε χειροκροτήσω.
Απ'το γκρεμό σου όταν σταθείς
και προς τα κάτω θα κοιτάξεις,
δε θα σε σπρώξω να πέσεις,μα να πετάξεις!
Ανάμεσα μας δεν παίζει πια μίσος,
δεν είναι υψωμένος εκείνος ο τοίχος,
που κάποτε μου'κρυβε,
το κάθε τι που συνέθετε την ομορφιά που δεν άντεχα
κι όσο τη χάζευα και δε την άντεχα,
τόσο μεγάλωνα και εκεί κατάλαβα,
πως θα περάσω από πάνω του,
μόνο άμα βρω μεταξύ μας σημείο κοινό.
Ψάχνω το τρόπο να σου πω,για να μ'ακούσεις,
το στίχο κι απ'τον τοίχο να γλιτώσεις τις προσκρούσεις
να μάθεις,να μάθω,
να πάρεις,να πάρω,
να βάλεις,να βάλω,
ένα κομμάτι μας μικρό ή μεγάλο στ' όνειρο!
έλα να χτίσουμε το πιο μεγάλο θαύμα.
Άσε τους άλλους να βάζουν γύρω τους σύνορα,
εμείς θα τους τα γκρεμίσουμε μια για πάντα.
Κι όσο θα σφίγγουν τα δεσμά γύρω από τα χέρια μας,
τόσο θα βρίσκουμε τρόπους να δραπετεύουμε.
Το πιο ωραίο τραγούδι είναι για τα αδέρφια μας.
Γι' αυτούς που φύγαν και για όσους δίπλα μας στέκονται!
Είναι σκληρό και δεν μπορώ όποτε νιώθω πως νιώθεις δύσκολα...
κρατάμε ψηλά να πάμε σήμερα...
μου μάθαν πως πολλές φωνές μαζί λυγίζουν σίδερα
κι αγάπη δεν στεγάζεις πίσω από φραγμούς και σύνορα.
Άνοιξε χέρια διάπλατα, όλοι να αγγίξουμε τ' άφταστα
όνειρα μπερδεμένα που στο μυαλό είναι ακατάστατα.
Νιώσε με... Έι...
Έλα να σώσουμε κι ότι μπορούμε απλά παραπάνω
λοιπόν η στιγμή το απαιτεί, ας το δώσουμε!
Αφού στα μάτια μας το είδα,
ναυαγοί που όμως μαζί έχουν ελπίδα.
Μίλια κολύμπι κι από πάνω καταιγίδα,
μα θα σωθούμε αν κρατηθούμε χέρι-χέρι στη σανίδα!
Χαμογέλα έτσι θα βρούμε φως και δύναμη,
να ξεπεράσουμε όσα μας κάνουν να 'μαστε αδύναμοι.
Κι όταν μας ρίξουν στη φωτιά,
για να καούμε ολότελα
θα 'μαστε ήδη λάβα που θα φουντώσει απότομα.
πάμε να φύγουμε μαζί μακριά από το σήμερα,
έλα να χτίσουμε το πιο μεγάλο θαύμα.
Άσε τους άλλους να βάζουν γύρω τους σύνορα,
εμείς θα τους τα γκρεμίσουμε μια για πάντα.
Κι όσο θα σφίγγουν τα δεσμά γύρω από τα χέρια μας,
τόσο θα βρίσκουμε τρόπους να δραπετεύουμε.
Το πιο ωραίο τραγούδι είναι για τα αδέρφια μας.
Γι' αυτούς που φύγαν και για όσους δίπλα μας στέκονται!
Όχι να γράψω τον επίλογο,μα σίγουρα,
γύρισα σήμερα,να γίνω φως,να δεις καλύτερα.
Όχι να κόψω το δεσμό,μα να το λύσω γρήγορα,
να βρω το στόχο,να οπλίσω και να χτυπήσω ευθύβολα.
Όχι για να σε πείσω,να γυρίσεις πίσω,
μα να σε δω να προχωράς,να σε χειροκροτήσω.
Απ'το γκρεμό σου όταν σταθείς
και προς τα κάτω θα κοιτάξεις,
δε θα σε σπρώξω να πέσεις,μα να πετάξεις!
Ανάμεσα μας δεν παίζει πια μίσος,
δεν είναι υψωμένος εκείνος ο τοίχος,
που κάποτε μου'κρυβε,
το κάθε τι που συνέθετε την ομορφιά που δεν άντεχα
κι όσο τη χάζευα και δε την άντεχα,
τόσο μεγάλωνα και εκεί κατάλαβα,
πως θα περάσω από πάνω του,
μόνο άμα βρω μεταξύ μας σημείο κοινό.
Ψάχνω το τρόπο να σου πω,για να μ'ακούσεις,
το στίχο κι απ'τον τοίχο να γλιτώσεις τις προσκρούσεις
να μάθεις,να μάθω,
να πάρεις,να πάρω,
να βάλεις,να βάλω,
ένα κομμάτι μας μικρό ή μεγάλο στ' όνειρο!
Credits
Writer(s): Perrakis Athanasios, Giannakopoulos Ioannis
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2025 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.