Gözlerim

Gelecek hayalimi bileklerimle sildim tek kalemle
Ezdi geçti tanrı bedenim yerin altı kat dibinde
Sanki sanrı gibiydi sabırla yendim her kibiri
Üstesinden geldiğimde kendimden geçmiştim

Sokak boş her ışık loş çevrem deli dolu koş
Garip gurup durumların içinde anlam ara ve coş
Bu huzur son oldu beynim artık basmıyo
Algı kapalı hitap yok silah dolu dünya çok

Geriyo beni gelecek gerisi olmayan hayat tabiri
Kabiri bekle ömür geçer elbet bugünler de yeter
Önüme serili yalanı al, beni bi kere de sevin ulan
Olamadım bi madde kadar, ölemedim huzura çok var

Toparlan, sil gözünü ve yuvarlan
Yokuş hayat akıyo yarış işine gücüne odaklan
Bu atlar amaçsız ve adsız hem de inatçı
Terbiyeciniz ben değilim çek şu götünü kitapsız

Gerek yok bi metafora, akışı yakala ve salla
Ellerimde derman yok cüzdanımdan harca harca
Sel oldu gözlerim, her gün birini özlerim
Sözlerimde kör oldu bugün, birine söyledim

Söylemim sıkıyo biliyom artık gitmeyin
Beni bi dinleyin yemin ederim çok denedim
Geçmiş zaman kapın gibi hep eşiğinde bekledim
Uyardım ve anlattım herkesi de dinlemedi

Ağrı bastı, bu hatıralar artık ağır bastı
Kafam kalkmıyor yataktan sokaktaki ben değilim
Bedenim, artık ruha gizli ellerim
Okşa saçımı uyut beni, gitmicem söz veririm

Özle beni, yetersiz artık gözlerin
Öyle hızlı kaçtım ki dur bi nefes vereyim
İnledim, her gece yatakta dinledim
Ayna oldu dolu gözlerim yine pes etmedim

Sersefil, halim artık tanınmam
Tekrara düştüğümde söyleyin de tanımdan
Bi zehir çekiyim, dolsun ciğerime parfümü
Sözler öldü ve gördüm bense hala kördüğüm

Depresif, dedi yapım oysa realist
Hüsran da dostum artık böyle zaman çok garip
Geçti ansızın unuttum sandım öyle değil mi
Bir armağana bakar gözlerim, bunlar son sözlerim