Eksik Hissiyat

İhtiyacım intihar
İtinayla yazdım ah
Ahım oldu etki sıfır
Sahi doldu beynim kahır
Artık artılar da etkisiz
Bedenim çokça çelimsiz
Dilimde tonla şiir
Ritimlerim dilimdi

Kesik dilimlerimde arandım
Bilim direnci kırandı
Diren biraz yamaççım
Geçer zamanla birazcık
Olmadı
Hiç bir şey bana yaramadı
Yazdıklarımda aramayın
Anlatmak isteğiyle

Yeni bi dün yarattım
Aklım çağından yalancı
Aldım türle farklı sancı
Boğdum kendimi
Doğsam gün gelir mi
Sorsam gül verir mi

Dünlerimde solgu
Ünlerimle boğdum
Ünlemim de oldu
Hataydı kabul
Bu sondu yine de
Güzle doğdum
Soldum özlem oldu yorgum
Hayata törpü oldum
Adımı sildim kayboldum

Hepsini ben seçtim
Gün gelince mutlu oldum
Saldım beynimi
Tümlerimde sorgu yoktu

Nedensiz duygularla
Hissiyatı gizledim
Bitsin artık git dedim
Bilse yetmez empati
Yetersiz

Kinimde sebep çoktu
Anlamsız olsa dahi
Ritmimde hüzün doğdu
Sebep bulsam kafi
Bu kör silahlar bedende dolgu
Neden ben yarattım bu soğuru
Dememde gizledim tonlarca doğru
Hüsran doğdu

Şimdi utancımı yıkalı oldu 4 yıl
Unutmam yapılan hiçbi şeref yoksulluğunu
Bu dingin bedene göre ruhum baygın
İçimde varsa biri varlığına dargın
Hayatlarını mahfetmek için aklımdalar

Uzun sürdü ama direndim benden anca bu kadar
Şimdi çabalama
Boş
Çıkar yakında canavar
Miladım doldu gözlerimde var kırmızı yaralar
Artık Önüme çıkan çıkarcıları tanımam

Denemem yeteli oldu baya
Deneme bana çok katkı katar
Elime el emek kaldı bahar
Çok zamandır ahım akar
Yüzüme gülemez uzak kalan
Tütüne bakarak tuzak kurar
Sözlerimden uzak duran
Geçip gitti benden utanç

Bu son kulaç
Varıyorum limana
Sorma saat kaç
Dalalım yokluklara
Cebimde bikaç kuruş
Veriyorum yoksullara
Sözlerle anlatılamaz
İçimdeki eksik hissiyat