Bache Mahal
یه موقع هایی بود دنیا قشنگ بود
یه موقع هایی بود می رفت جلو
یه موقع هایی بود هر ورمون رنگ بود
می خندیدیم ما شب تا صبح
(دلم تنگ شده)
یادمه چند سالی قبل بیست سر صبحی
پنج سه یک می زدیم با دیسکمن سونی
بعدشم می دیدم رو گوشیم میس زده سوفی
بِده آمار شب و
منم ببینم خونه کی ایم، آماده شم و
بریزیم شوالیه ها، قرق کنیم
که نبود کسی مساویِ ما
بودیم رفیق تو راه
اکیپ چکیده خوبا
انقد خوش میگذره جلو نمیره روزا
یادمه عشقایِ اول
تابستون، قرمز لاک و صندل
فقط واسه رول بود کتاب و دفتر
مام سر موزیک تو منهای همکف
آره، بچه های شهرکمون
دلم تنگ شده دیگه واسه تک تکتون
واسه سامان سه
کوچه فرداد بگیری تا کامرانیه
اول ما روانی شدیم تا یه روز جهانی شدیم
یه موقع هایی بود دنیا قشنگ بود
یه موقع هایی بود می رفت جلو
(همه چی رو به جلو)
یه موقع هایی بود هر ورمون رنگ بود
(رنگارنگ)
می خندیدیم ما شب تا صبح
(صبح تا شب)
بچه محلایِ من
بچه محلایِ من
می رسیم به هم تو مرحله یِ بعد
بچه محلایِ من (بچه محلایِ من)
بچه محلایِ من (همه طرفای شهر)
می رسیم به هم تو مرحله یِ بعد
(قسمت بعدی)
گم کردمت روی مبل نهِ صبح
چه قدر حرف برا گفتن داشتیم
دست نمی زدم بهت روی کوک
تا موقعی که خودت خواستی
من که همه ش فقط اشتباه تهش
ولی هر دفعه بازم بخشیدیم
بودی برام یه روحی که رام نمی شد
هیچ وقت با یه وحشی
تو چی دیدی تو من که من ندیدم خودم؟
وقتی که با توام من یه اژدهام
انقدر فحش نده بهم، یه بار درکم کن اگه از ریل خارجم
هر روز لیوان و ظرف رو هواست، یه بارم بهم نگفتی عاشقم
یه موقع هایی بود دنیا قشنگ بود
یه موقع هایی بود می رفت جلو
یه موقع هایی بود هر ورمون رنگ بود
می خندیدیم ما شب تا صبح
بچه محلایِ من
بچه محلایِ من
می ریزیم به هم
تو مرحله یِ بعد
بچه محلایِ من (بچه محلایِ من)
بچه محلایِ من (همه خفنای شهر)
بچه محلایِ من (می بینینمون)
می رسیم به هم
یو
چهارده سالمه، تابستونه
باشگاه انقلاب با پفک و آب هندونه
منتظر نوبتم برم تو زمین تنیس
همه رَم میشناسم، کسی غریبه نیست
تمرکزم روی راکتم و سایه یِ توپ
یه نوجوون سالم ساده ی خوب
جمعه ها برنامه استخر بودش لواسون با داییم
قبل از این که بیدار شم هر روز با کوکائین
توی پاریس مغزامونو گایید، ردامونو دادیم
بازم ایول شما فنامون که هوامونو دارین
چون زندگیو ترک کردم واسه رویام
قبلاً بی نمک بودم، الآن خودِ سویام
دور دنیام در حال برو بیا
ولی دلم تنگه واسه اون موقع و جام
که زندگیم بود بی استرس من
هر روزم داشتم یه حس بهتر، چون
یه موقع هایی بود دنیا قشنگ بود
(برو)
یاد کوچه مون به خیر، چه قدر تنگ بود
سر تیم بعد بودنم می شد جنگ زود
مامانا نگران کی بریم خونه
چون نمی دونستن این خیابونا زندگیمونه
همه مون یه رنگ بودیم از پول دار و فقیر و
می بستیم کل بولوار و مسیرو
کَش نبود ولی خوردا رو تقسیم می کردیم
تا بخریم نون با یه پنیرو (آره)
گیر می کرد یهو توپ زیر ماشین
یا می دیدیم که از جوب میره پایین
یه روز تمومه این مودی که داریم
مجبور بودیم جا دروازه قوطی بذاریم ما
خوب بودیم همه ضعیفه رو باش
ولی قویه م هوای بقیه رو داشت
یادتونم بچه محلای من
یه روز میاد که می پریم همه بغلایِ هم باز
موقع هایی بود دنیا قشنگ بود
موقع هایی بود می رفت جلو
یه موقع هایی بود هر ورمون رنگ بود
می خندیدیم ما شب تا صبح
نگاها رو من و تو بود ولی خیلی نموندم
هنو تو کَفَم چرا عشقو پروندم
تو می پوشیدی تاپ سیاه دولچه
منم کفش و کمر و کلام خیار و گوجه
ولی فکر نکن خاطره مرده
فودکورت پنجشنبه نایبِ جمعه
هستیم تویِ اتاقِ تاریک که
زیر کرکره سایه ی صبحه
برگا نمیریزن، درخت شاخه نداره
هیچ جا نمیرم چون هیچی باری نداره
باید برگردم سر میز که پایه هست
یه جای کثیف که فقط توش مایه هست
الآن بغلت کنم فقط یه خواهشه
برفی نمیاد که بخواد آب بشه
ولی من هنو فکرم مِثِ سابقه
خوندن پنج تا پسرِ نابغه
یه موقع هایی بود می رفت جلو
یه موقع هایی بود هر ورمون رنگ بود
می خندیدیم ما شب تا صبح
(دلم تنگ شده)
یادمه چند سالی قبل بیست سر صبحی
پنج سه یک می زدیم با دیسکمن سونی
بعدشم می دیدم رو گوشیم میس زده سوفی
بِده آمار شب و
منم ببینم خونه کی ایم، آماده شم و
بریزیم شوالیه ها، قرق کنیم
که نبود کسی مساویِ ما
بودیم رفیق تو راه
اکیپ چکیده خوبا
انقد خوش میگذره جلو نمیره روزا
یادمه عشقایِ اول
تابستون، قرمز لاک و صندل
فقط واسه رول بود کتاب و دفتر
مام سر موزیک تو منهای همکف
آره، بچه های شهرکمون
دلم تنگ شده دیگه واسه تک تکتون
واسه سامان سه
کوچه فرداد بگیری تا کامرانیه
اول ما روانی شدیم تا یه روز جهانی شدیم
یه موقع هایی بود دنیا قشنگ بود
یه موقع هایی بود می رفت جلو
(همه چی رو به جلو)
یه موقع هایی بود هر ورمون رنگ بود
(رنگارنگ)
می خندیدیم ما شب تا صبح
(صبح تا شب)
بچه محلایِ من
بچه محلایِ من
می رسیم به هم تو مرحله یِ بعد
بچه محلایِ من (بچه محلایِ من)
بچه محلایِ من (همه طرفای شهر)
می رسیم به هم تو مرحله یِ بعد
(قسمت بعدی)
گم کردمت روی مبل نهِ صبح
چه قدر حرف برا گفتن داشتیم
دست نمی زدم بهت روی کوک
تا موقعی که خودت خواستی
من که همه ش فقط اشتباه تهش
ولی هر دفعه بازم بخشیدیم
بودی برام یه روحی که رام نمی شد
هیچ وقت با یه وحشی
تو چی دیدی تو من که من ندیدم خودم؟
وقتی که با توام من یه اژدهام
انقدر فحش نده بهم، یه بار درکم کن اگه از ریل خارجم
هر روز لیوان و ظرف رو هواست، یه بارم بهم نگفتی عاشقم
یه موقع هایی بود دنیا قشنگ بود
یه موقع هایی بود می رفت جلو
یه موقع هایی بود هر ورمون رنگ بود
می خندیدیم ما شب تا صبح
بچه محلایِ من
بچه محلایِ من
می ریزیم به هم
تو مرحله یِ بعد
بچه محلایِ من (بچه محلایِ من)
بچه محلایِ من (همه خفنای شهر)
بچه محلایِ من (می بینینمون)
می رسیم به هم
یو
چهارده سالمه، تابستونه
باشگاه انقلاب با پفک و آب هندونه
منتظر نوبتم برم تو زمین تنیس
همه رَم میشناسم، کسی غریبه نیست
تمرکزم روی راکتم و سایه یِ توپ
یه نوجوون سالم ساده ی خوب
جمعه ها برنامه استخر بودش لواسون با داییم
قبل از این که بیدار شم هر روز با کوکائین
توی پاریس مغزامونو گایید، ردامونو دادیم
بازم ایول شما فنامون که هوامونو دارین
چون زندگیو ترک کردم واسه رویام
قبلاً بی نمک بودم، الآن خودِ سویام
دور دنیام در حال برو بیا
ولی دلم تنگه واسه اون موقع و جام
که زندگیم بود بی استرس من
هر روزم داشتم یه حس بهتر، چون
یه موقع هایی بود دنیا قشنگ بود
(برو)
یاد کوچه مون به خیر، چه قدر تنگ بود
سر تیم بعد بودنم می شد جنگ زود
مامانا نگران کی بریم خونه
چون نمی دونستن این خیابونا زندگیمونه
همه مون یه رنگ بودیم از پول دار و فقیر و
می بستیم کل بولوار و مسیرو
کَش نبود ولی خوردا رو تقسیم می کردیم
تا بخریم نون با یه پنیرو (آره)
گیر می کرد یهو توپ زیر ماشین
یا می دیدیم که از جوب میره پایین
یه روز تمومه این مودی که داریم
مجبور بودیم جا دروازه قوطی بذاریم ما
خوب بودیم همه ضعیفه رو باش
ولی قویه م هوای بقیه رو داشت
یادتونم بچه محلای من
یه روز میاد که می پریم همه بغلایِ هم باز
موقع هایی بود دنیا قشنگ بود
موقع هایی بود می رفت جلو
یه موقع هایی بود هر ورمون رنگ بود
می خندیدیم ما شب تا صبح
نگاها رو من و تو بود ولی خیلی نموندم
هنو تو کَفَم چرا عشقو پروندم
تو می پوشیدی تاپ سیاه دولچه
منم کفش و کمر و کلام خیار و گوجه
ولی فکر نکن خاطره مرده
فودکورت پنجشنبه نایبِ جمعه
هستیم تویِ اتاقِ تاریک که
زیر کرکره سایه ی صبحه
برگا نمیریزن، درخت شاخه نداره
هیچ جا نمیرم چون هیچی باری نداره
باید برگردم سر میز که پایه هست
یه جای کثیف که فقط توش مایه هست
الآن بغلت کنم فقط یه خواهشه
برفی نمیاد که بخواد آب بشه
ولی من هنو فکرم مِثِ سابقه
خوندن پنج تا پسرِ نابغه
Credits
Writer(s): 0, Mehrad Mostofi Rad
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.