Kardia Koita

Έριξα το βλέμμα μου στη γη
Καθώς το ρίχνει ο κεραυνός
Και έφυγα πιο πέρα απ' τη φυγή
Μιας αγάπης που ήμουν ικανός

Σβήστηκαν τα λόγια κι οι σκοποί
Σαν γέφυρα που είχε κοπεί
Και έκρυβε η καρδιά μου αγκαλιά
Μια φωτογραφία σου παλιά

Καρδιά κοίτα να κοπείς, ξανά στα δύο
Βαθιά σε άβυσσο σιωπής, ναυαγώ
Γιατί σβήνουν όλα εκεί, που δε με πας;
Γιατί δε σου 'μάθε κάνεις, να αγαπάς;

Έχω τα παράθυρα κλειστά
Σε τόσα θαυμαστά μπροστά
Πάω όπου με πάει ο ουρανός
Ένας στόχος μάταια πιθανός

Γράφω το όνομα σου σε χαρτιά
Μ' αυτό με καίει σα τη φωτιά
Γέμισε ο ορίζοντας καπνούς
Που να πάει και πώς να φύγει ο νους

Καρδιά κοίτα να κοπείς, ξανά στα δύο
Βαθιά σε άβυσσο σιωπής, ναυαγώ
Γιατί σβήνουν όλα εκεί, που δε με πας;
Γιατί δε σου 'μάθε κάνεις, να αγαπάς;

Καρδιά κοίτα να κοπείς, ξανά στα δύο
Βαθιά σε άβυσσο σιωπής, ναυαγώ
Γιατί σβήνουν όλα εκεί, που δε με πας;
Γιατί δε σου 'μάθε κάνεις, να αγαπάς;