Koukoula

Ανάθεμα έχω γράψει τόσα πράγματα
Νιώθω περισσότερο όταν θα 'ρθουν τα χαράματα
Από σπόροι που ραππάραν γίναμε άντρες
Όλοι στην παρέα πια τρέχουν για μεροκάματα
Δεν αράζουμε σε πάρκα, σε πλατείες πια
Προτιμάμε ένα μπαλκόνι να 'χει θέα
Κανένας δεν μένει, 16 για πάντα
Κι ομολογουμένως τα 16 είναι ωραία
Μου λείπουν τα χρόνια της νιότης
Το πρώτο φιλί
Η ζαλάδα στο πρώτο τσιγάρο
Μου λείπει το να 'μαστε όλοι μαζί
Και να συζητάμε όσα θα γίνουμε αύριο
Μα αυτές οι εποχές περνάνε
Κι είναι αργά όταν καταλάβεις δεν γυρνάνε
Ο καθένας σ'άλλη πόλη, σ'άλλη χώρα
Κι όσο κι αν πονάει απλά λέμε προχωράμε
Μα αυτές οι εποχές περνάνε
Και ανά διαστήματα θες να γυρίσεις πίσω
Ενώ τότε ήθελες απλά να μεγαλώσεις
Περπατώντας κάποιους δρόμους που δεν χρειάζεται να θίξω
Βλέπεις όλα καταλήγουνε εδώ
Μετανιώνεις, μετά διώχνεις όσα σου κανούν κακό
Μετά νιώθεις πως ό,τι έκανες δεν ήταν αρκετό
Μετά θέλεις να ξαν'αρχίσεις απ'το δημοτικό
Τα ίδια σκηνικά, τους ίδιους φίλους
Να μην μπεις ποτέ σε κάποιους κύκλους
Να παίξεις μπάλα όσο ακόμα προλαβαίνεις
Γιατί σε κάποια χρόνια δεν θ'αντέχεις πέντε γύρους
Την ίδια ανατριχίλα πρώτες νότες
Ενώς τραγουδιού που τώρα δεν θυμάσαι τ'όνομα
Το πρώτο χειροκρότημα, που σου 'δωσε ελπίδα
Και σου 'μαθε να πιστεύεις στα όνειρα
Το πρώτο 20άρι, πρώτο δύο
Πρώτη χαρά και πρώτο κλάμα στο σχολείο
Να ξανά φας τυρόπιτα από το κυλικείο
Ήταν κάκιστη μαλάκα
Μα γι'αυτό ήταν αστείο
Πρώτος έρωτας και πρώτο ραπ κομμάτι
Στο σπίτι κάποιου φίλου, συζητήσεις όλο βράδυ
Στ'αυτιά σου ακουστικά
Εσύ δεν κλείνεις μάτι
Κάθε μέρα στο repeat να παίζουν οι δίσκοι του Bloody
Να φοβάσαι τη μοναξιά σα μπαμπούλα
Να πίνεις δυο ποτήρια και να σου 'ρχεται αναγούλα
Να νιώθεις σαν κουτάβι που περπατάει σε ζούγκλα
Όλες τις ανασφάλειες να κρύβει η κουκούλα
Να σε πιάνει τρεμούλα
Όταν χάνεις την μπάλα όπως τον
Είμαστε νυχτοπούλια
Τότε κρίναμε ανθρώπους, όχι ρούχα
Με τον καιρό βλέπεις τα πάντα εκλογικεύονται
Και είσαι εσύ ο βλάκας που ακολουθεί τους χτύπους
Με τον καιρό βλέπεις όλοι έρχονται και φεύγουνε
Και είσαι εσύ αυτός που στο τέλος θα βγει ο ηλίθιος
Μα ακόμα δεν ξέρω τί είναι σωστό και τί λάθος
Ακόμα μπερδεύομαι όταν μιλάμε για πάθος
Ακόμα φοβάμαι τι θα γίνω στη ζωή μου
Κι ακόμα πληγώνω τους γύρω μου καταλάθος
Μάλλον δεν αλλάξανε και τόσα πρακτικά
Απλά τώρα τα λάθη δεν συγχωρούνται και τόσο
Γιατί τότε τα λέγαμε παιδικά
Τώρα απ'τις λεπτομέρειες σε κρίνουν όσο κι όσο
Κι αν ανήκω στα αιώνια παιδία
Πες μου πως θα υπάρχει μια θέση κάπου για 'μένα
Κι αν δεν μπορείς να απαντήσεις με σιγουριά
Τότε περίμενε να δούμε τη συνέχεια
Κι αν ανήκω στα αιώνια παιδιά
Πες μου πως θα υπάρχει μια θέση κάπου για 'μένα
Κι αν δεν μπορείς να απαντήσεις με σιγουριά
Τότε περίμενε να δούμε τη συνέχεια