August
Το ακρωτήρι μαστιγώνεται απ'τα κύματα
Οι οπαδοί σαν μανιακοί φωνάζουνε συνθήματα
Φωνές που αντηχούν, περικυκλώνοντας το φάρο
Και ο φάρος γυρίζει, σαν στο πέταλο το τσιγάρο
Σε μια θέση στο τρένο κρατάω το τετράδιο
Αν γράφω ή ζωγραφίζω δεν ξέρω, ρώτα με αύριο
Το βλέπω σαν το μόνο όπλο που μου έχει μείνει
Εσύ θυμήσου, η φήμη δεν είναι επίτευγμα, είναι ευθύνη
Πριν η έμπνευση διεισδύσει στις αισθήσεις μου
Πριν καούνε οι νευρικές απολήξεις μου
Οι στίχοι μετριάζουν την καρδιακή συστολή μου
Τα κομμάτια μου μιλάν για τα αμάν και τα γιατί μου
Εσύ ψηφίζεις, να κάνεις πιο πλούσιο το αφεντικό σου
Θα σου λεγα μπράβο, αν ο σκοπός του ήταν και σκοπός σου
Δεν πίστευω στη λέξη εργατικότητα
Διαφέρει η όρεξη απ'την αναγκαιότητα
Αφού κάτι ψωρόχαρτα ορίζουν τη ζωή μας
Αφού μόνοι μας ανταμοίβουμε την υπακοή μας
Σε όποιον τάχα μας αγαπάει δεν του χαλάμε το χατήρι
Θα γίνω το φως στο φάρο που φέγγει στο ακρωτήρι
Και όσο ο ήλιος με χτυπάει νιώθω την πρόκληση
Σε όλες τις γύρω πόλεις να φέρω αναζωογόνηση
Και στην άκρη μου να αράζει πλέον η νέα γενιά
Χωρίς φόβο να μη πέσει στα αγριεμένα νερά
Δεν λέω λόγια του Αυγούστου και ψεύτικα σ'αγαπώ
Και άμα θα έρθει ο Σεπτέμβρης θα στο υποσχεθώ
Θα σε κρατήσω ασφαλή από τον χειμώνα τον κακό
Έχω ευθύνη για σένα και για όλα αυτά που αγαπώ
Ψάχνεις σε άλλα στόματα αυτό που ζητάς
Τα δικά μας δεν λένε για όλα αυτά που αγαπάς
Προσγειωμένοι σε μια αλήθεια που μοιάζει ξένη
Αφού δεν λέω για χρυσό νιώθουν όλοι προδομένοι
Μαραμένα ανθίζουνε τα τριαντάφυλλα στον τόπο μας αυτό τον άγονο
Και αφού τα άσχημα μάθανε να τα λένε όμορφα με τρώει το παράπονο
Σε ποιο κήπο φυτρώνουν αυτά που θέλουμε εμείς
Σε ποιο χώμα έχει θαφτεί αυτός ο κώδικας τιμής
Κάθε νύχτα πολεμάω τη σκέψη σου
Και η σκέψη αυτή με κάνει να νιώθω τόσο ευάλωτος
Αυτοί μονάχα παλεύουνε για τη στέψη τους
Όσα χρήματα και αν έχεις ποτέ σου δεν θα σαι άτρωτος
Δίπλα μου έχω ανθρώπους από στεγνή επιθυμία
Ηρεμούν με μια λέξη κάθε μου τρικυμία
Ανοχή σε αυτούς τους μπάσταρδους καμία
Αγαπάω τους δικούς μου και το κάνω με μανία
Αφού κάτι ψωρόχαρτα ορίζουν τη ζωή μας
Αφού μόνοι μας ανταμοίβουμε την υπακοή μας
Σε όποιον τάχα μας αγαπάει δεν του χαλάμε το χατήρι
Θα γίνω το φως στο φάρο που φέγγει στο ακρωτήρι
Και όσο ο ήλιος με χτυπάει νιώθω την πρόκληση
Σε όλες τις γύρω πόλεις να φέρω αναζωογόνηση
Και στην άκρη μου να αράζει πλέον η νέα γενιά
Χωρίς φόβο να μη πέσει στα αγριεμένα νερά
Δεν λέω λόγια του Αυγούστου και ψεύτικα σ'αγαπώ
Και άμα θα έρθει ο Σεπτέμβρης θα στο υποσχεθώ
Θα σε κρατήσω ασφαλή από τον χειμώνα τον κακό
Έχω ευθύνη για σένα και για όλα αυτά που αγαπώ
August
Οι οπαδοί σαν μανιακοί φωνάζουνε συνθήματα
Φωνές που αντηχούν, περικυκλώνοντας το φάρο
Και ο φάρος γυρίζει, σαν στο πέταλο το τσιγάρο
Σε μια θέση στο τρένο κρατάω το τετράδιο
Αν γράφω ή ζωγραφίζω δεν ξέρω, ρώτα με αύριο
Το βλέπω σαν το μόνο όπλο που μου έχει μείνει
Εσύ θυμήσου, η φήμη δεν είναι επίτευγμα, είναι ευθύνη
Πριν η έμπνευση διεισδύσει στις αισθήσεις μου
Πριν καούνε οι νευρικές απολήξεις μου
Οι στίχοι μετριάζουν την καρδιακή συστολή μου
Τα κομμάτια μου μιλάν για τα αμάν και τα γιατί μου
Εσύ ψηφίζεις, να κάνεις πιο πλούσιο το αφεντικό σου
Θα σου λεγα μπράβο, αν ο σκοπός του ήταν και σκοπός σου
Δεν πίστευω στη λέξη εργατικότητα
Διαφέρει η όρεξη απ'την αναγκαιότητα
Αφού κάτι ψωρόχαρτα ορίζουν τη ζωή μας
Αφού μόνοι μας ανταμοίβουμε την υπακοή μας
Σε όποιον τάχα μας αγαπάει δεν του χαλάμε το χατήρι
Θα γίνω το φως στο φάρο που φέγγει στο ακρωτήρι
Και όσο ο ήλιος με χτυπάει νιώθω την πρόκληση
Σε όλες τις γύρω πόλεις να φέρω αναζωογόνηση
Και στην άκρη μου να αράζει πλέον η νέα γενιά
Χωρίς φόβο να μη πέσει στα αγριεμένα νερά
Δεν λέω λόγια του Αυγούστου και ψεύτικα σ'αγαπώ
Και άμα θα έρθει ο Σεπτέμβρης θα στο υποσχεθώ
Θα σε κρατήσω ασφαλή από τον χειμώνα τον κακό
Έχω ευθύνη για σένα και για όλα αυτά που αγαπώ
Ψάχνεις σε άλλα στόματα αυτό που ζητάς
Τα δικά μας δεν λένε για όλα αυτά που αγαπάς
Προσγειωμένοι σε μια αλήθεια που μοιάζει ξένη
Αφού δεν λέω για χρυσό νιώθουν όλοι προδομένοι
Μαραμένα ανθίζουνε τα τριαντάφυλλα στον τόπο μας αυτό τον άγονο
Και αφού τα άσχημα μάθανε να τα λένε όμορφα με τρώει το παράπονο
Σε ποιο κήπο φυτρώνουν αυτά που θέλουμε εμείς
Σε ποιο χώμα έχει θαφτεί αυτός ο κώδικας τιμής
Κάθε νύχτα πολεμάω τη σκέψη σου
Και η σκέψη αυτή με κάνει να νιώθω τόσο ευάλωτος
Αυτοί μονάχα παλεύουνε για τη στέψη τους
Όσα χρήματα και αν έχεις ποτέ σου δεν θα σαι άτρωτος
Δίπλα μου έχω ανθρώπους από στεγνή επιθυμία
Ηρεμούν με μια λέξη κάθε μου τρικυμία
Ανοχή σε αυτούς τους μπάσταρδους καμία
Αγαπάω τους δικούς μου και το κάνω με μανία
Αφού κάτι ψωρόχαρτα ορίζουν τη ζωή μας
Αφού μόνοι μας ανταμοίβουμε την υπακοή μας
Σε όποιον τάχα μας αγαπάει δεν του χαλάμε το χατήρι
Θα γίνω το φως στο φάρο που φέγγει στο ακρωτήρι
Και όσο ο ήλιος με χτυπάει νιώθω την πρόκληση
Σε όλες τις γύρω πόλεις να φέρω αναζωογόνηση
Και στην άκρη μου να αράζει πλέον η νέα γενιά
Χωρίς φόβο να μη πέσει στα αγριεμένα νερά
Δεν λέω λόγια του Αυγούστου και ψεύτικα σ'αγαπώ
Και άμα θα έρθει ο Σεπτέμβρης θα στο υποσχεθώ
Θα σε κρατήσω ασφαλή από τον χειμώνα τον κακό
Έχω ευθύνη για σένα και για όλα αυτά που αγαπώ
August
Credits
Writer(s): Filippos Garonis, Pavlos Ountzian
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.