Sixty-five Roses

Όλα εκείνα που εσύ ποτέ μου πρόσφερες
Τα έχω αφήσει πια και πίσω δε γυρίζω
Και μόνο τα 65 τριαντάφυλλα
Μου έχουνε μείνει στο σαλόνι να μυρίζω

65 επί 10 ήταν τα κύματα
Τα εξακόσια μας πενήντα τα αγκάθια
Πώς να τ'αφησω αφού τ' αγκάθια όταν αγκάλιαζα
Με ροδοπέταλα μου χάιδευες τα μάτια
Μου λεν να κρύψω στο πατάρι τα λουλούδια μου
Μη βλέπουν ήλιο κι απ τη δίψα να πεθάνουν
Γιατί όταν έρχεται το άρωμα στη σκέψη μου
Τ'αγκάθια νιώθω και τα κλάματα με πιάνουν

Στο χρόνο τα λουλούδια θα' ναι μια ανάμνηση
Κι εσύ μεσ' στο μυαλό μου μια παλιά ιδέα
Σαν ένα όνειρο που ξύπνησα και χάθηκε
Μια ιστορία για να λέω στην παρέα.

Και θα' ναι αυτό το τελευταίο τραγουδάκι μου
Από εκείνα που σκαρφίστηκε ο βυθός μου
Με μια ευχή όσα σου έγραψα τελειώνουνε
Να 'σαι για πάντα η Δυνατότερη του κόσμου

Και θα' ναι αυτό το τελευταίο τραγουδάκι μου
Από εκείνα που σκαρφίστηκε ο βυθός μου
Με μια ευχή όσα σου έγραψα τελειώνουνε
Να 'σαι για πάντα η Δυνατότερη του κόσμου

Να' σαι για πάντα η Δυνατότερη του κόσμου



Credits
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link