Shabe Tavalod

شب تولدته، حالا بخند، Yeah

بگو یادته، همه چی شد
چه زود خاطره، منِ بی تو
تو این خونه ساکته
بمونِ عاشقِ منِ دیوونه که شد عاشقت

تولدته، منم جلوم یه کیک
که shake میشه میره عین سرنوشت، چه حیف
سلامتی تو که کم بوده برات بهشت
یه پیک، چه زشته عشق ها

اشتباه از من بود، تکیه گاه من کوش؟
دلم تنگه، بکنم قصه هاشو شب گوش
اشتباه محض بود
که تو آتیش عشقت افتادم اینقد زود

ما خوب میموندیم دنیا دستو هرچی بد میداد
بودی ردی مدی، عین همه شهریوریا
بهت گفتم چشاتو ببند بام به شهر من بیا
اونجا که آدمی نداره، رنگ طبیعت سیاس

من دیدمت، تو امتداد ارتباط جوهرم با کاغذ
تو اشتباه آخرم، تو گریه های مادر
تو ندیدی منو، تو غیب شدی یهو
شدم اون که ترسید حتی فکر کنه به تو

الان شب تولدته، همه شمعا آب
مهمونای رفته، طعم فرداها تو خواب
شبه تولدته، جا جعبه های کادو
این بسته های قرصن، من فرق دارم با تو، آره

اشتباه از من بود، تکیه گاه من کوش؟
دلم تنگه، بکنم قصه هاشو شب گوش
اشتباه محض بود
که تو آتیش عشقت افتادم اینقد زود

مث تیکه های باروت این عشق تو قلبه گیره
لبت طعم شاتوت، از مزه ها چه سیره
این دل، لحظه ها که میره و توش خنده هام دلگیره
مگه باهام بمیره این حس سر جاش بشینه

بازم لب خشک من رو تن لختت لم میداد و
از دو نقطه خط میساختیم
برده بودیم همو حالا هرچقد میباختیم
بعد قهر یه حرف آشتی
نبود کشته های گمنام و سنگ قبر نداشتیم

تولدته، رو کیک شمعا فوت
نمیکنی و تو فکر من سکوت
سکوتی که صداش کَرم کرده
برم گرده تنم سرده
آتیش میخواد، هیزم بیار
میکنم با دل بی ذوق چیکار؟
بیست پک سیگار، نیم بطر باز و
این مخ سیاه، میگفتیا

اشتباه از من بود، تکیه گاه من کوش؟
دلم تنگه، بکنم قصه هاشو شب گوش
اشتباه محض بود
که تو آتیش عشقت افتادم اینقد زود