Elini Harama Deydirir

Kırışıklarımda sıklık arttı
Bıkkınlık mirası babamın
Hakkı kalır üstümüzde yıldızların
Yakındılar geçmişte şimdi hepsi düşmanım
Kadir kıymet bilmez cihan ben yolun sonundayım
Yorgunum durulmadım tadımda yokki yudumlayım
Sınırı yoktu hudutların azraille barıştım
İzledim hüzünleri eşitlenirsek yatıştım
Karıştım dalgalara rüzgar oldum bağırdım
Alındım o güzel sabahlarda sorgu sual bitmez asla
kaplamada olsa demirlerin lanet olsun sana ranza
Meyilin suça varsa sevdiklerin gurbet çeker
Sen hapis olunca
Kan kokusu burnumdaydı bela beni nerde görse tanırdı
Hadi hakkımızda hayırlısı
Karıştırdım sokakları evin yolu kayıptı
Kafam matiz mekan zaman kavramları şaşırdı
İstilası altındayız arsız işgalcilerin
Baskınlık kurmak bir çeşidi şiddetin
Madde ve mana arasındaki yolda değiştim ben
Kalbimi karanlıkta bıraktığımdan delirdim
Lükslerimi verin bana ihtiyaca gerek yok
Diyenlerin çoğunun karnı çocukken tok
Yokluk görmüş insanların gözleri gridir
İçinden bir ateş yanar hayat başlar eksi bir
Sersefil olmaz vezir padişahı yönetir
Kendini durduramaz elini harama değdirir
Kalmaz tertemiz çocuk kirletir durmaz üstünü
Olmadı yarama üfleyen yada silen gözümü
Öldürünce bitiyormuş içindeki nefretin
Empati yapmak gibidir duygularım en derin
Kendini önemli zanledenler merkezindeyim
Şimdi burayı terkedin başka alemlerdeyim

Kaybın bana dokunmadi ki yar
Kardeş kardeşe acımaz kıyar
Yanaklarımdan süzülen kar oldu soğuktan
Hasılatı götürür diyar
Heran ziyansın adamı bıktıran
Hayallerim uçmuş olmuş duman
Dikenli telle bağlasan durmam
Gözlerinden başkası yalan