Dracool Family II (feat. Neşternino, Oddo, Furkan Karaaslan, Devir & Alkan G ve Tio Rach)

İhtiraslı karakterler
Metropol büyük bir problemde
Daralıyor atmosferi ruhumun
Bir çoğunu tanırım yürekten der
Kadınlar satılık bedenlere
Dönüşür tuz buz kemiklere
Ölüler ağlayabilmeyi
Yaşıyorken mi öğrendiler
Fener elimde karanlık yolum
Yürürken korkuyorum moruk
Zor dursan da çıkar kamburu
Gidip hemen temiz bir kan bulun
Kütükleri dikip beni yakmayı
İsteyen gözleri görüyorum
İzleyen gözleri görüyorum
İsterik gözleri görüyorum
Bu sistemin bir parçası olmak
Korkunç bir şey ama olmuşuz ortak
Atılacak üzerine toprak
Öyle ise boş yere yapmayın kolpa
Tiksinç gelebilir ortam
Çünkü herkes yolunda tam gaz
Hayat niye on numara değil diye sormak
Aptal bir düşünce ahmak

Yıldızlara özeniyorum
İzliyorlar meleklerin savaşını
Büyülüyor gecedeki parıltısı
Günübirlik anılarım çatışıyor
Bunalıma giriyorum
Dönüp insanların suratına bakıyorum
Ama maskeli bir balo gibi
Herkes sanki bir zombi
Dedikodu diz boyu herkesin kankası
Sanki bir kara kutu
Derileri parayla kaplıdır insan
Hayat yeni bir tene benzer
Ruh yine bir tona saplanır
Her nota zihnimin her köşesinde
Bir dert belirir ve de bana deli derler
Çekin benim kahrımı
Yeniliyor birçoğunun hakkı
Kime diyor bu bedelinin telifini
Nedeni bu depremlerin
İnsanların içindeki yosun tutmuş kalpler
Kıyılara vuran ölü bir bedenden farkları yok cidden
Geceleri bedenimi terk ederim bu yüzden tekim
Astım bak üzerime
Böyle bir yaşama alıştım
Yaşam kederime denk
Öyle bir karışık yaşama alıştım
Savaştım, kendimle barıştım hep

Beynimden gelen seslerin hiçbiri benimle konuşmuyor
Mazilerde saklı umutlarımdan bir iz bile bulunmuyor ama
Sokak her zaman arkadaşımdı
Bir şişe suyla tanışıktık
Bana sorsana zor gelir her şey
O zamanlar çok karışıktı
Bir güneş gibi
Bir gün keş gibi
Aydınlık ve güneş gibi değil ama
Kaybeder iyi ya da kötü ama
Bulamadım içinde sakladı kinini
Bir terapiyle de giy dedi gömleğini
Sana bana ona kara para kalkar
Kirli müziklerinizden daha pis hisleriniz ama
Gelsem de gitsem de kaybolur hep
Zaman zehirli bir öpücük verdi çoktan
Yaşıyorken de ölüm gördüm dünden
Öl bugünden
Silin yeryüzünden

Gecelerin sonu yok hiç ama bana beni verir
Eminim ki değirmenim bir şekilde döner
Peşindeyim istediğimin hala mistiğim
Şimdi bir sildiğim ismimin izleri burada
Vur kaç duramam hiç yerimde ben ileriye gidiyorum
Görüşürüz ortak
Taşıyorum flamamı en öndeyim moruk
Ne deyip de anlatayım sana burası da son kat
Çok tarz değilim deş dedi veremem elimdeki kozları
Çekiyor tüm yavşaklar boş yere bavulları
Topladı ve de bu yetişmek için koşmadı
Yokladım yalanım yok sorunlar kafamda tepiniyor
Zorbalar oyunu kazanıyor
Bu yüzden kol kanat açamıyorum
Aklımın oyunlarını bir kenara bıraktım
Özgürlük tutukladı ve bu hapiste beni hiç bunaltmadı
Ben bir anda tur atladım
Her rakibim zamanım oldu
Hakem ise bu maçı hiç uzatmadı
Ey, ah
Kendinden utanmalı

Arkama bakmadım aklına takılana kadar
Her şey bak ciğerine saplanır
Sorgula haklı mı doğrun
Tozlu bu şehrin yolunda kendini buldun
Ses yok, kafana göre
Tabi ki eğmeyeceksin başını öne
Toplumda herkes her şeyin önünde
Eğilirken sen kal kendine
Kapkara kapandı kapıların kağıdını karaladı
Cumartesi delileri defterini araladı
Derdine çare mi gerçeğe dön bak
Sırları eski bir kapşona gömdüm
Sefil ve lanet bir hayatım olmasın
İsterik kaderimin kalemime dolması
Korku mu? Yok bak iki kere erken yokladı
Olmadı oyunu bir bozmalı
Beklemiyordum ama şansımı zorladım
Okyanuslara da haberimi yolladım
Hayalin ötesine geçince bak bir de
İnat ve sabırla kale gibi kafiye
Rhyme'ımla dansım, zamanım az mı
Yazgıyla raksın, aynanda kalsın
Gecende kaygı kaybolur artık
Herkese saygı, sigaram yansın

Ghetto'da bir kural
Her sokak ayrı bir renk ulan
Ölüm de yaşam da bir kumar
Emin ol yok adres soran
Yaşandı acılar Ghetto'da
Karakola düş yine sorgu var
Hiç kolay olmaz hep duvar
Örüyorlar kodes ve tek duran
Tek ölür netice yanıma gel iyice dinle
Gözlerimin içinde bulamazsın
Delil her şey gerçek mahallemde Harlem
Sanki senin bahanen ise
Boş yere bir habersen dünyadan
Çek elini, koy kefenin cebine git
Dolu bir makine gibi çok şey öğretir insana tek tip değil
Standardı yok bu işin
Ha bir de gelişin durmayın o biçim karşıma
Kan çekilir değil mi endişeniz
Sosyal mecralara kaç gönderi, kaç takipçi gelecek
Aç hürmeti boş gösterdiniz ama taktik değil mi bu
Kanser gibi bitirecek hayalleri
Dracool kaleme alır gerçekleri

Hayatın her yanı karmaşık
Rap sarmaşık sardı ruhumu
Bugün yazıyorum içten salıyorum
Bulduğum en sert duygumu
Köle gibi yaşıyoruz reva mı düşünün
Özgürlük mü uyku mu
Hikayede kaybolan rapçiyim
Sanma ki bunlar kurgu mu
Düşe kalka ilerliyorum
Buna yol denirse asla yenilme
Adım adım hedefine, hedefine
Eğilme, devam et bile bile
Zamanla hislere esirsin hapis
Üstüme çöktü siyah bir sis
Sistem yokuş ve pis
Yıkılmaz hiphop sağlam kalemiz
Yükseleceğim ya da kaybedeceğim bak
Çıkıyorum zirveye dipten
Farklı hisset, gizemli evren olsa da karanlık her yer diren
Ben Tio
Karamsar olmadım elden ne gelirse yaptım, yaptım
Karmaşık hayata sevgiyle yaklaşıp