Kalabalık Şehir

Kafamızda tüm sorun içinde yaşıyoz
Olmuyor bir dert dünya dönüyor

Kafamızda yaşıyoruz bir dert ölüyor
Kalabalık tüm şehir aksine biniyor

Eksildi birden zamanla dostlar içinde kaldın savaşma artık
Yapa yalnızım hayatla kavga huzuru göremeyen gözler baydı
Hadisene koştur, hadisene coştur olmuyor yalnız hevesim kalmadı
Duygular öldü geriye ben kaldım

Geldi gitti birileri boşa ihtiyacı olduğu kadar kaldı
Hasret gözler huzura ama gülüşlere kelepçe takılı artık

Geliyor deniyor beni bu deli ediyor nedir
Dönsün dünya kime ne değdi

Kalan kaygı deliyor kaderin içi zehirlidir
Karanlık sokaklar evim bir huzurun kaybı devir
Bayadır gülmem ben neşeli günler artık değil

Kaybettim kendimi iyilikten artık
Huzuru ver bana insanlar kalsın

İnsanların gözleri yanlış arar etraf tilki dolu
Kendine yaşa ne yapsan da yaranılmaz insanoğlu bu

Kafamızda tüm sorun içinde yaşıyoz
Olmuyor bir dert dünya dönüyor

Kafamızda yaşıyoruz bir dert ölüyor
Kalabalık tüm şehir aksine biniyor

Kaybettim kendimi iyilikten artık
Huzuru ver bana insanlar kalsın



Credits
Writer(s): Sefa Ekici
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link