Bu Kaçıncı İzmarit

Bugün özlediğim günlerden bir gün
Yaşadığım onca şey içinde büyüdüm
Küçüktüm anlamadılar, hayallerimi küçülttüm
Büyüktü hayallerim mecburluğa küskünüm

Küskünüm bugünde ağırlaştı yüküm
Genç yaşımda çalışırım, ayaktayım iki büklüm
Yorulmadım mı sanıyorsun tabi ki yoruldum
Ama görünürde dört dörtlük hayat yaşamıyorum

Gerçekler sahte, gülücükler yalandan
Düşünme vazgeçmiyorsun kararından
Sevende seviliyor zannediyorsun ama
Sevenler hiç bir zaman sevilmiyor ya lan

Bu kaçıncı izmarit, yaktığınla yandığım biranda
Küllenip şeytanlaşmış şiirlerim
İçinde boğuldum hissedilmedi yokluğum
Bir anda kesildi yok oluyor ya umudum

Geçmişe bakmıyorum, hüzünle doludur
Gittiğimiz yol yol değil önümüz hep yokuştur
Özlüyorsam en çok ta özlediğim senin kokundur
Hayat doğuştan doyurdu beni hep ben tokumdur

Mesleğimizi almadık ki elimize ne bu dünya borç
Ne dünya,büyüktü, hayallerimiz ne de
Çocuklaşmış fikirlerimiz, biz aslında hiç bişeyiz
Her zaman tek başımaydım. yok kimse yanımda

Aptallaşmış fikirleriniz değmesin bizim büyük fikirlerimize