Müstahak Bedenim 2

Ona buna şuna değil de sana isyanım
Gel tut ellerimden yine sarmaş dolaş
Tokuşturduğum tek bardak var
Yanımda dursan zehirde içerim

Aşkınla dolan çeşmem damlaya damlaya kurudu
Düşmanım olan hasret dost oldu
Acılar bu kalpte mesken tuttu
Kafam mı suçlu?

Mesajların kalbime delik oldu
Vefasız aşkın hep son buldu
Gözlerimin içi hep kan doldu
Bedenim senleyken can buldu

Çöldeki kaktüsler gibi tekim
Kasımı da geçtik sensiz bir yıl başı
Seneller geçse de ben hep ayni benim
Kordüğüm olmuş kelimelerim benim

Prangaya vurulmuş şimdi sensizliğim
Müstehak Bedenim gözümden
Aktı yaş tanelerim ilaç mı bahanelerin
Panzehir olamadım şimdi çaresizim

Yine ona buna baktık çok daraldık
Aşkımız filizlendi son bahara kaldık
Yaparaklar dökülüyor sen de yoksun
Duyduğum en açıklı notasın

Hey kadın yine kollarim da
Benim için tekrardan ağlarmısın?
Bana tokanı verip kokunu
Montuma yine bırakırmısın?

Zonguldağın sahilinde denize doğru uzandım
Eski defterlerimi bi kibritle kapattım
Kafamdaki hastanede aklım kitli yatardım
Saati çevirdim geriye gelirmi diye bakardım

Amaçlarım vardı önüne yamaç koydun tıkandım
Tırmanmakdan yoruldum tutunmayı bıraktım
Aşağa doğru süzülürken gözlerimi kapattım
10 Senelik aşkımı ben düşünce niye tutmadım

Tanıştığımız günü hatırlasın
O gün ben ben de değildim
Sen de öylece sarılmıştın bana
Yine vurulmuş hasretin kollarima

Gel desem yine her şeye inat gelirmisin
Sevgimi vereyim desem yine severmisin
Senellerimi aylarımı edecem gidermisin
Anlatmadığın şeyler de resim edersin

Lokman hekim bile bulamadı çare
Ruzgar gibi uçuşan aşkın ne halde
Sen ayrı yer de kapandı perde