Kin ve nefret

Her gecem mi dargın bana
Her hecem mi dağınık
Kışın bir uçurumdan
Avaz avaz bağırdım

Fazla sesten olmalı bak
aşklarıma sağlarım
Köpeklerim vardı evet
Huysuz ama sadık

yarı baygın Geldiğimde Kapıyı annem açtı
Sonralarda evde değil Arkadaşta kaldım
Geleceğime dair hep umutlarım vardı
Şimdilerde kin ve nefret örtüsüyle sardım

Tek gerekli olan belkide bir intihardı
Anne sevgisi biraz fazla ağır bastı
Üniversite faslı hayalleri astım
Baksanıza tellerime genç ama paslı

Dost dediklerimiz hep kuyumuzu kazdı
Dur dedikçe onlara ben daha da çok azdı
Tek dostlarım artık kalem ve 70'lik sazdı
Uyumazdım her gün, saat 5'de baskın

Sevgi denilen illeti ben 10 yaşımda astım
Feleğin yüzüne karşı pis kapıyı çarptım
Kronik hastalıklar benim dört yanımı sardı
Sürekli melankoli hayat bak kesilmiyor ardı

Karardı gözlerim birden aynalarda şaşkın
Radyoyu parçaladım bak çalıyorken şarkın
Son sözlerin kulağımda çıldırtan bir yankı
Ellerimden kayıp giden yıllarıma saydım.

Duruyorken doğan güneş psikolojik baskı
Hissederim belki birgün öldüğümde tanrım.

10 yıllık bi cadde
Babadan kalma saatle
Sarılır ellerim silaha
İnsanlarda sahte

Çiçeklerde kahverengi
Gökyüzünde tane
Dilediğimiz bu değil dünya
Zenginlik mi gaye

İstisnaen uyanan hisler ellerinde oku
İnzivaya çekili dizler yalanlarla dolu
İntizar hep duvarlardan uçurtmalar dokur
Ranzalar da usanan gözlerin ihtimali olun

Hissedersin bir gün belki yanlışlara soyun
Öfkesinden yanan çıktı tek canlı bir oyun
Her şeye alışan bu gönlü mermilerle oyup
Çıktı dışarı boşluklarda umutlarla dolu

Kaldır kafanı bak yukarı duvarlardan ufuk
Kaldıramıyor beden artık insanlardan soyut
Düşünceler vasıtasıyla geçen her gün sorun
Ben gelince gülen yüzler neden şimdi Donuk

carface outro



Credits
Writer(s): Yiğit Aktaş
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link