Düş Perdesi

Dertler kapımda konuşlandı
Duydum hakkımda konuştuklarını
Bu defa mutlu olur sandın
Ve girdin hayatımı kemirip kalktın
Umudum sahibinden satılık
Kaygılarını getir tutarım elinden
Belki düşerim ama bir daha eğilmem
İki olsun bir kadını daha seversem
Dertler kapımda susup kaldı
Açtım kapıyı ve surat yaptılar
Rakı sensiz açılmazdı
Giderayak gel bize son kez sarıl
Bu başımı belaya da kendim soktum
Kapımda zırlıyor bak itin hep
Bir daha gelipte canımı sıkarsanız
Toplayıp hepinizin hayatını sikicem

Olmuyor artık anladım
Sarıldım ecelime sen sanıp
Değdiğin her tene düşmanım aşkım
O yüzden hüznümü yarıladım biramı açıp
Gel kederimin içine bir göz at
Nerde bu kadının insafı heyhat
Bende yorgunum arkadaş
Yüzdüm açıklara dönemedim aklım kalmış sende
Beni neden üzüyonuz anlatın
Bak kalbim kırık evin kaskatı
Bacadan girme kapıdan kovmam
Yaşlı bir portreyim anladın?
Tilbe'yi dinleyip ağladım
Çünkü kayıyordu o an da yıldızlarım
Ama sen sarıl yemin ederim susacağım
Sana açmayacağım da içimi kimlere açacağım?
Beni yine üzüyorlar annem
Sen yan odada uyuyorken ağlıyorum gece
Gizlice içiyorum
Bez dolabın içi tişört ile değil de doluyor şişeyle
İnanmışlığımdan vurdular anne
Şu gönülün yarası geçmiyor
Neşeyle kederi yoğurup verdiler
Şu kadının kokusu bir geçmiyor
Soyut bir şehirim üç harfli
Bu yalnızlığımın ruh hali bozuk
Aşk'ı üç harfli sanıyorlar ama
Aşk bazen beş harftir
İzmir'in dağlarında çiçekler
Benim dağlarımda sen açtın
Senin yanındayım üzülme desen ya
Seveceksen adam gibi sev artık
Öyle sarılma görmemiştir Travego'nun en arkası
Seninle hangi peron da ağlamıştık?
Gözlerin neden kararsız?
Etrafımız dolu leş kargası
Kazanırsak kaybedecek miyiz?
Metaneti yitik otogarların kavuşamayan çocuklarıyız
Bir karavan alıpta kaçmayacak mıyız?
Mezarımı kendim kazdım gel göm
Bu hayata daha fazla katlanacak mıyız?
Yerim de ol da gör yapraklar dök
Bitmiyor sesine ihtiyacım
Şu mesafeler içimde hep kiracı
Leş gibi sevgilim bilinç altım ama
Gidelim buradan her şeye razıyım

Beni rahat unut diye
Sırf daha fazla canın yanmasın diye nefretler bıraktım sana
Seninle evimizin terasında anılar biriktirip
Yıldızlara anlatmak isterken
Ayaklarıma öyle hayaller bağladım ki dibe battığımda bir daha çıkamadım.
Sen hep güzel günler gör ama olur mu
Kazıyıp atacağım içimden demiştim inanmadın
Çetelesini tutmuyorum artık ne zaman geleceğinin
İyileşmeme az kaldı
Artık tenine değen elleri koleksiyon yaparsın sevgilim
Ha bu arada kendime de iyi bakardım
Büyük ihtimalle ben daha iyilerine de layığımdır kesin
Hiç ağzını açıp bir şey söyleme sen
Takvimler de şu göğsümü darlıyor
Salak bir tip oldum ansızın ağlıyorum
Özlüyorum her gece bak
Aşk sanıp her söze kanma
Daha güzel olabilirdi her şey
Ama genelde bana da bu kadarı kalıyor
Yaşamadığı şey kalmamış kadını
Hiçbir şey heyecanlandıramıyor
Bir yetimhane bahçesinde ki gözü yaşlı çocuk gibiyim
Küçükken güzeldi büyüdük birden böyle olacağını nerden bileyim
Limana demir atmış dertler mürettebat ise bezmiş gergin
Eğer olur da batarsa bu gemi
Güverteye saplarım ben kalbimi
Akşamlarımı gel renklere boya
Yoruldum hayatım bir siyah bir beyaz
Ben kimseyi merak etmedim bu kadar
Ben değil miyim acı dertlere doyan
Herkesten uzak bir dünya düşledim
İçinde senle ben ne olur az dayan
Baksana her şeyi taktım kafaya
Şu detayları sarı renklere boya
Yanılmaz hisler, yanılmaz özlem
Neden izin verdin yaşandı söyle
Şu canımı yakan çirkin şeyler
Hayallerimizi nasıl siktin söyle
Attın kucağına bir gavatın
Hem kendini hem bizi nasıl hırpaladın
Yaşamadığın bir bok kalmadı değil mi
Tarifi olmayan boşluklardayım
Tanrım sana bazı dualarım var
Bir sabah uyanayım geçsin her şey
Karın boşluğum da hep ağrılar
Bir sabah uyanayım gitsin herkes
Benimle bağını da kessin herkes
Kaybolayım sokağında bir şehrin
Eminim hiç bir şey yolunda gitmez
Bazen gitmiş gibi olur ama yetmez
Senle ben garip bir düş perdesi
Umut bu ne acı kirlenmesi
Bugün iyi bir şey yaptığını sanan herkesin
Yarın karşılığını beklemesi
Ve şimdi gidiyorum bu şehirden
Beni bir daha kimseler beklemesin
Zoruma gitmesin mi sevdiğim kadının
Arkamdan bir boka sap olamaz demesi