Bir Vesikalık Gülüş

herkes prensesini arıyor herkesin var pamuk prensesi
herkes rüyada gibi artık bulamazsın sen kendini
umutlarımın yazdığı defterde yıllarca aradım ben kendimi
mikrofon karşısında söyledim şu iki üç kelimemi

Bir vesikalık fotoğrafın içinde saklı kalmış gülüşümüz
Vesikalık fotoğrafın içinde saklıydı çocukta ki tebessüm
Umuda açılmış bir defter içinde yazılıydı hüzün
Bir vesikalık gülüş gibiydi yüzümüzde ki tebessüm

Tebessümü sildim yüzümden istemiyorum neşe
Karşıyım bundan sonra birlikte yaptığımız her şeye
Umuda kelepçe taktım ben kapalıyım artık sevgiye
Bu sözlerin içinde geçiyor artık hüzün neşe

Mutluluk bize göre değildi bunu çok geç anladık
İnsanları böyle görünce umutsuzluğa kapıldık
Biz hiçbir zaman gerçek aşkı asla yaşamadık
Bu hatadan sonra biz onları umursamadık

Yazmak bana göre hiçbir zaman kolay olmamıştı
Farklı bir tarza geçince ben hiçbir şey yazamamıştım
Bugün uyandım ve dilimden dökülen kelimeler
Kelimeleri yazdığım bu mısralar bana eşlik eder

Eskisi gibi değilim artık ben çok değiştim yazarken
Yazacak kelime bulamadığımda seni ararken
Her üzülmemde eski umutlarımı yakarken
Her seni özlememde ben geçmişe dönerken

Geçmişle avutmuşum oysa ki yıllarca ben kendimi
Geçmişimle beraber içimde kaybettiğim tüm benliğimi
Ben bugün yaşadıklarımı bir kağıda karaladım
Kararlı bir şekilde ben geçmişi yaktım

Yanarken izlemek çok güzel bir duyguydu aslında
Yürüyorduk biz seninle yağmurun altında aşka
Aşk insanı bazen mutlu bazen de eksik hissettirir
Sevdiğine gözlerini kırpmadan bakınca titrettirir

kendine dikkat et eleştiriyi eleştirip geliştirdiler
16 yıldır yaşadığım bu hayatta değiştirmek istediler
değiştiremeyeceğini anlayınca bağırıp sinirlendiler
istedikleri olmayınca anladılar beni değiştiremezler

bu hayatta benim değiştiğimi sananlar var
her parçamda anlattığım beni değiştirebilen isim var
o ismi benden alamayacağını bilenler var
o kişiyi kendi zannedip üstüme gelenler var

üstüme gelen insanlar hayal kırıklığına uğradılar
geleceğini düşünmeyen insanlar ilerde yıkıldılar
benim okuduğum kitapları okuyup anlayamadılar
anladıkları tek şey yaptıkları için pişmanlık duydular

bazıları beğendi bazıları ise benden nefret etti
lakin çaresiz bir şekilde beni dinlemeye devam etti
ben bu sözleri yazmaya başladığımda ailem bana sinirlendi
rapçi olmak için yoluma devam ettim takmadım ben kimseyi

ölü bir kadına ithafen yazılmış bu sözler
çoğu insan hayattaki rollerini değiştirdiler
bu hayatta doğal olan ne varsa sildiler
yerine koyacak bir şey bulamayınca kaçıp gittiler