Mutlu Sonlar

Döneceğimi bile bile
Giremem bu yola
Yine benle gelme
Kalır her şey sona
Ne kadar istesen de
Ayrılırmış yollar
Güzelim ne desen de
Biter mutlu sonlar

Öylesine bir anıydı bunlar
Yaşanmıştan ibaretken
Kalp kalbi görür ama duymaz
Azalmışım sabrederken
Uyma sen onlara dedim
Nasıl bir gevezeliktir hayalini kurmak
Boş bir odada saatlerimi geçirmişim
Eksilmişim, anlatacak şeyler varken
İstesem de susmam
Bünyem bunca kötülüğü
Bir anlığına kaldırmadı
Sanırım iyi gelir belki nefretimi kusmam
Hep dediğim oldu fakat beklediğim olmaz
Başlangıçtan zıt yönlerde olmalıymış sonlar
Yalanlarına elveda de
Gerçeklerle tanış kızım
Bildiğim şey doğru iken
Seninkini sormam
İnanacakken dönüş yaptım
Sana çıkan yoldan
Aşkı yaşayanlar sonralardan
Oluyormuş korkak
Hem işi ne kırk aklın
Bir deliyle kuyuda
Belki çok uzundu
Yanlışlara koştuğumuz kulvar

Döneceğimi bile bile
Giremem bu yola
Yine benle gelme
Kalır her şey sona
Ne kadar istesen de
Ayrılırmış yollar
Güzelim ne desen de
Biter mutlu sonlar
Döneceğimi bile bile
Giremem bu yola
Yine benle gelme
Kalır her şey sona
Ne kadar istesen de
Ayrılırmış yollar
Güzelim ne desen de
Biter mutlu sonlar

Zor zamanları atlattık
Bu huy bedenden çıkar
Yaşantımız yaş aldı her ay
Küfür gereksiz bir tat
Bu aşka mani olan her kokudan uzaklaştım
Barış özlemiyle nefes alırken başlar savaş
Söylemem gerekti lakin
Korktuğumu sakladım
Hayata dair onca tutmayan hesaplarım var
Her şey iyi olacak derken yokluğunu anladım
Ait olduğum evimde
Her gün kanlı bir güneş batar
Bazen farklı şeyler için
Söyleniyormuş yalan
Sana sevmediğimi söylediğimde
Tutmamalıydım taraf
Kafamda farklı şekil çıkmazlar varken
Nasıl kalır iki insan birbirlerinden uzak
Bir çocuğun ellerinde kalmaz artık oyuncak
Ne nefsimin yolundan gittim
Ne de başka yol çıkar
Sebepsiz ayrılıkların sonuydu hasret
Yeter artık neden kalbim değil de gözüm dolar

Döneceğimi bile bile
Giremem bu yola
Yine benle gelme
Kalır her şey sona
Ne kadar istesen de
Ayrılırmış yollar
Güzelim ne desen de
Biter mutlu sonlar