Yara

Çöpten toplar yemek
Kaderi buymuş demek, yok gelecek
Duanı duymadı bir gün melek
Çünkü karnın aç, bu yara ruhuma
Senin karnın aç, benim ruhum aç

İnsanlar beni anlayamaz, en azından büyük çoğunluğu
Karnı aç olanlar için bu ruhun açlığı, bu hüznün soğukluğu
Herkes bi' derdi olduğundan emin fakat daha yeni gördüm dün
Çöpten topladığı çilekle mutlu olan bi' küskün çocukluğu

İnsanlar beni anlayamaz, kabul etmiyorum ben yorgunluğu
Onların sesi olmaktan vazgeçersem annem helal etmez borcu
Doğruluğun bedeli fazla lakin başarabilirsem
Koşturduğum yolların kutsallığı vicdanımı rahat ettirebilecek

Kahroldum hep bi' başıma ölmekten
Yetiştirdiğimin içinde bile dünyalık heveslerini alt edemeyen
Bi' bitmeyen şu nankörlükten, hiç birimize lazım değilken hem de
Yer ayır göklerden desem ne fayda? Bu kıt anlayışsızlık, beni ayırır götlerden

Ter döktüm, yeterli değilse dökerim kan
Hedefim yıkmak, aptala sağırım, yapaca'm devrim, görevim var
Kimse benim adıma boş yere hiç bi' zaman yapmaya kalkışmasın plan
Benim o aç çocuğa bi' sözüm var

Çöpten toplar yemek
Kaderi buymuş demek, yok gelecek
Duanı duymadı bir gün melek
Çünkü karnın aç, bu yara ruhuma
Senin karnın aç, benim ruhum aç

İnsanlar beni anlayamaz, benim içimde taşıdığım en büyük yara buyken
O büyük çoğunluk umursamıyo' bunu, hiç rahat edemiyorum uyurken
Sürekli rahatsızım ruhen, suçlu hissediyorum mutluyken
Çünkü ilk eşyamı çöpten aldım pek gururlu bi' delikanlıyken

Neyi dert ettiğimden emin olan tüm dedikoducuların düştüğü zevk
Ne geçer bilmez gönlümden, inan her biri yediler ömrümden
Ne kadar bıktım bahsedemem
Dönmedikçe hiç körlüğünden, bölünmüşlüğünden
Gerekti, yedim özgürlüğümden

Ne devlet ne de Yaradan'da bu suç, suç sende bunu dinleyen puşt
Onlar haksız yere milyonlara sahip, o çocuk bulmaz kuruş
Nedenini bildiğine kefil, yanında olmadın sefilin
Ben aptalları disslemedim, disslemem
Benim küfrüm hepsinin temsil ettiği şeylerdir
Kızdığım haksız servet bil, istediğim cennet değil
Ama ateşleri bölüşmek erdemdir, insanlar bunu anlayamaz
Herkese namerttir, onları affetmem

Çöpten toplar yemek
Kaderi buymuş demek, yok gelecek
Duanı duymadı bir gün melek
Çünkü karnın aç, bu yara ruhuma
Senin karnın aç, benim ruhum aç