Maria Segovia

Een andere ruimte, tussen wanden verborgen
Schemerende aandrift, opgetrommeld door het signaal
Een holle echo, een verre climax
Ineens lijkt het allemaal binnen handbereik
De glimp, het beeld, de aanraking
Laat het allemaal komen
Ontsluierde bruid bij het venster
Maagdelijk staat ze daar
Haar gele huid, trillend onder druppelend kaarsvet
Wachtend op de klappen van haar belager
Het is zo eenvoudig om te dromen wanneer er niets is, maar het concrete stelt Onophoudelijk teleur
De realiteit en de droom worden één; zijn niets dan, en dus, vergif



Credits
Writer(s): Ruben Wijlacker
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link