Milionic 1n Es

Արդեն ընկել ա մութը քաղաքում,
մեկն ուժե քնել ա, մյուսը դեռ տառապում ա,
ինձ մի մյուզիք ա վաղուց խանգարում,
գիշերով ամեն բան նորից հիշացնում ա,
պատուհանից ծագում ա լույսերը վերևի,
վերևից նայում են ինձ ու քեզ երևի,
ուզում եմ քո սիրուց արբեմ ու վատանամ,
քեզ նայում ա Տերը, ինձ նայում ա սատանան։

Միլիոնից մեկն ես դու դարձել,
ես ունեմ քեզ միլիոն ու մեկ հարցեր,
կբերեմ քեզ միլիոն հատ ալ վարդեր,
քո ճանապարհին շաղ տամ թերթեր։
Միլիոնից մեկն ես։

Արդեն ընկել ա սիրտս քո ծուղակը,
ժպտացող աչքերիցդ զգում եմ ես հակառակը,
քո բնավորությունը կարող ա տարօրինակ ա,
դու էլ ես միայնակ։

Արդեն բացել եմ հոգուդ վարագույրը,
բեմին խաղում եմ սերս, դերս առավելագույնս,
էս պոեմի վերջում ես հասնելու եմ սիրո ծովին իմ անհատակ։

Միլիոնից մեկն ես դու դարձել,
ես ունեմ քեզ միլիոն ու մեկ հարցեր,
կբերեմ քեզ միլիոն հատ ալ վարդեր,
քո ճանապարհին շաղ տամ թերթեր։
Միլիոնից մեկն ես։



Credits
Writer(s): Gor Hakobyan
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link