Kori Anemou

Σπάγανε σαν κώδικες, και δεν είχα μπει καν
Οι φίλοι σου δεν θέλανε το beef σαν σπείρα vegan
Εσύ κοίταγες ύπουλα από 'δω λες κι ήταν χρήμα
Θα γίνουμ' επεισόδιο, να μιλάει η Αθήνα
Γνωριζόμαστε από κάπου;
Γιατί πίσω απ' το βλέμμα σου ξέρω τον δαίμονά σου
Κορίτσι μου, δεν υπάρχουνε μνήμες απ' τ' άρωμά σου

Και 'γώ δεν είμαι εκείνος που θυμάσαι
Σημαίνει πια για αγάπη δε μιλάμε
Και φύγατε απ' το μαγαζί και κάθισα κι ήπια
Με πήρες στο κινητό μου, πού βρήκες τον αριθμό μου;
Κάθησα κι είπα ό,τι βάδισα κι είδα
Μου 'πες πάρε με μαζί σου
Σου 'πα πάρε μου μια πίπα

Όμως τι συμβαίνει ξέρω
Κι άκουγα την καρδιά μου στη σιωπή, μα αυτό ήτανε τότε
Τώρα καταλαβαίνω πιο πολλά απ' όσα νιώθω
Λοιπόν χάνεις τον χρόνο σου κι απόψε
Γι' αυτό κάτσε να δεις, έχω να πω, ναι

Είμαι τόσο πιστός στην αποστολή μου
Το ότι γράφω δε σημαίνει πως έλυσα τη σιωπή μου
Κόρη Ανέμου, δε θυμάμαι πώς σε λένε πια μα γδύσου
Κάθε δυο λεπτά μαζί σου είμαι πιο βαθιά σ' αβύσσους
Και θα φύγω, ξέχασέ με, πάλι δε γυρίζω πίσω
Δε θυμάσαι πώς με λένε, άσε με να σου μιλήσω
Όταν κοιμόμουν σε πατώματα, πουθενά δεν ήσουν
Όταν πέθαινα για 'σένα εσύ ζούσες τη ζωή σου

Είμαι Ανατολή και Δύση για χαμένους παραδείσους
Εσύ ακόμα περιμένεις τους πολλούς να σ' αγαπήσουν
Δρόμο ανοίγω περπατώντας, στην αυλή μου κάνεις κύκλους
Βγήκα μέσα από το δάσος, μα από δίπλα μου είχα λύκους

Κι είπαμε φύγαμε πίσω απ' τον Άρη
Πανσέληνος μέσα Γενάρη
Τα μάτια σου σπίθες σαν ρεύμα τη νύχτα σοκάρει
Κρυφτήκαμε μες στο λυχνάρι
Δεν ακούσαμε τι λέν' οι άλλοι
Απ' τις μπάρες την ακούν Αντάρη
Βγάζω το Bong απ' το συρτάρι

Ήθελα εσένα μόνο, εσένα μόνο
Πεθαίνεις δεν νιώθεις τον πόνο
Ένιωθες πόνο μόνο, τον πόνο μόνο
Νεκρός σου 'κλεβα τ' οξυγόνο
Μετακομίσαμε πίσω στη θάλασσα
Δε φάνηκες και δε με χάλασε
Αφήνουμε πίσω μας θάλασσες
Δε χωράς πουθενά, δε σε χάλασε

Τα στενά είχαμε πάντα για δρόμους
Εσύ διάλεγες τις λεωφόρους
Κι αν σε αγάπησα δες το σαν bonus
Χριστιανοί που σκοτώνουν μασώνους
Παλιά προσέχαμε ο ένας τον άλλον
Τώρα προσέχουμε από τον άλλον
Πίνω και δεν αναβάλλω
Από το μυαλό σου να πάρω

Είμαι τόσο πιστός στην αποστολή μου
Το ότι γράφω δε σημαίνει πως έλυσα τη σιωπή μου
Κόρη Ανέμου, δε θυμάμαι πώς σε λένε πια μα γδύσου
Κάθε δυο λεπτά μαζί σου είμαι πιο βαθιά σ' αβύσσους
Και θα φύγω, ξέχασέ με, πάλι δε γυρίζω πίσω
Δε θυμάσαι πώς με λένε, άσε με να σου μιλήσω
Όταν κοιμόμουν σε πατώματα, πουθενά δεν ήσουν
Όταν πέθαινα για 'σένα εσύ ζούσες τη ζωή σου

Είμαι Ανατολή και Δύση για χαμένους παραδείσους
Εσύ ακόμα περιμένεις τους πολλούς να σ' αγαπήσουν
Δρόμο ανοίγω περπατώντας, στην αυλή μου κάνεις κύκλους
Βγήκα μέσα από το δάσος, μα από δίπλα μου είχα λύκους

Δέκα φορές αν αγάπησα
Εκατό έχω νιώσει κενός
Μαζί σου την πόλη περπάτησα
Χορεύαμε κάτω απ' το φως
Όσες φορές κι αν αμάρτησα
Έφταιγε μόνο ο Θεός
Πουτάνα μαζί σου την πάτησα
Μόνο ο διάβολος είναι πιστός

Το ζήσαμε μαζί σαν μαύρο θέατρο, yeah
Μπήκαμε στο πετσί του ρόλου χάσαμε εαυτό, yeah
Άμα πεθάνεις αύριο θα ανακουφιστώ, yeah
Θα 'ρθω στο τάφο σου για να προσευχηθώ, yeah

Φεύγω πια μην ζητάς ρέστα
Βίζιτα είμαι busy as fuck
Με το easy cash θα 'θελα να μην σε ξέρω καν
Είσαι πια ένα γαμήσι πια
Μια ζημιά κομμένα τα ζουμιά
Πάρε μπούλο κάνε γνωστή δουλειά
Άσε τσούλα
Ναι πόνεσες βαθιά απ' την παγωμένη καρδιά μου

Δεν περίμενες ποτέ να το νιώσεις
Βρήκες έναν μαλάκα να στρώσεις
Τώρα πρέπει να βρεις το μαχαίρι
Και πουτάνα το λαιμό σου να κόψεις
Άφησε τον ζωγράφο να πάρει
Χρώμα για το ματωμένο φεγγάρι
Που σου γράφω σου κάνω και χάρη
Για μένα έχεις ήδη πεθάνει

Είμαι τόσο πιστός στην αποστολή μου
Το ότι γράφω δε σημαίνει πως έλυσα τη σιωπή μου
Κόρη Ανέμου, δε θυμάμαι πώς σε λένε πια μα γδύσου
Κάθε δυο λεπτά μαζί σου είμαι πιο βαθιά σ' αβύσσους
Και θα φύγω, ξέχασέ με, πάλι δε γυρίζω πίσω
Δε θυμάσαι πώς με λένε, άσε με να σου μιλήσω
Όταν κοιμόμουν σε πατώματα, πουθενά δεν ήσουν
Όταν πέθαινα για 'σένα εσύ ζούσες τη ζωή σου

Είμαι Ανατολή και Δύση για χαμένους παραδείσους
Εσύ ακόμα περιμένεις τους πολλούς να σ' αγαπήσουν
Δρόμο ανοίγω περπατώντας, στην αυλή μου κάνεις κύκλους
Βγήκα μέσα από το δάσος, μα από δίπλα μου είχα λύκους