Kıvılcım

Kristalize düşünceler avuçlarımda
Dikkat ediyorum öncelikli sıralamaya
Oyuncak gibi oynuyorum mikrofonumla
Adım olacak bu yapbozun parçalarında
Hissediyorum; sanki artık vakti geldi
10 yıldır yattığım aynı yerdeyim
Başarı şu üstüme bir an önce sinmeli
Zaten çoktan hakkım olandan vazgeçmiştim
Yapıyorum yapmak istediğimi, istediğim gibi
Çalıştığımdandır ders gibi Nas'ı, Rakim'i
Yazdıkça aşınıyor şu duygu fakiri
Çalıştıkça da katlanıyor sanki sinirim
Paralanıyor ellerimde pahalı kelimeler
Tabii pahası maddiyatla ölçülmez
Kırılgan olan bi gerçeklikten geliyorum
Bu olacakları tamamıyla biliyorum

Devamını söyleyeyim sana, olacakların
Vakti gelecektir kolay lokma sanacakları
Sorun değil, yapmıyorum zemin ayrımı
Çünkü '09 Taksim, Fuat'la omuz omuzaydım
Oynuyorduk o zaman da aynı ekipmanla
Sabahtan akşama bi odada 5 farklı kayıtta
O günlerden kalma yaralar da vardır gırtlağımda
Bir şey değişmedi, ruhum aynı yerde hala
Yapabilirsin bu şeyi kırılgan olmadıkça
Sana mutluluk vaat etmez onu çıkart aklından
Biriktirirsen cep harçlığını 15 yaşında
Odanın kapasına da yazarsın stüdyonun adını

Ben de denemiştim A.R.; Kenan Evren Kışlası
Gri bi lojmanın dahi en renksiz noktası
Ara giriş kapısının tam karşısı (Karşısı)
Bi mikrofon, bi ses kartı yoktu dahi yalıtımı
Bilmiyordum yürümeyi pahalı patikalardan
Öylece vazgeçmeyi içimdeki intikamdan
Ölümlüydüm sanki; bir gün bitecek
Söylesene bu sihri şimdi kim çözebilecek
Bi noktamdan kaynamalıyım vakit geçmeden
Asfalta paralel giden bi cihazda hayal etmeden
Kurtaracağım seni de merak etme bu et ve kemikten
Göreceksin sinirli bi şekilde adını sayıklarken

Lütuf muydu cidden bana bu yaptığın
Yaşayacaksın deyip de ölümlü kıldığın
Hayır ben burada göremiyorum iyi niyet
Senin için oyundur, benim için bitmeyen bi soykırım
İlerliyorum şimdi o asfaltta gözlerimde perde
Yavaşlamamalıyım eğer hedefe gideceksem
Soruyorum sana önemli midir hayat, hedefe gidemedikçe
Hedef dediğin nedir ki başarı tatmin etmedikçe

Tüm halleriyle yine de satıyor cakasını
Evet, belli ki iyice esnemiş omurgası
Anlatıyor hiç de utanmadan insanlığını
Belki de tam da bu yüzden utanmazdır
Sakince aralıyorum olan gizemini, ufaktan
Hiç hayırlı değil o ağzından çıkan bakla
Nasıl yani sen de mi vardın o gece o sokakta
Vurulurken bir umut kaldırım taşlarında

Buldum, hıncım içimdeki şeyi cilalarken
Kinimden ortaya çıkanı şiar edinmişken
Buldum, içimdeki şey kaçmaya çalışırken
Şiar edindiğim beynimi kemirirken
Saatimin de dolmasına daha var hala
Parlarım hemen ufak bi kıvılcım arandığımdan
Nasıl oluyor da hissedemiyorsun ellerimdekini
Bu olanların tamamı kavgamızla ilgili