Elfirak

Sabah beşte içtima
Aslan gibi uyanırım
Biliyorsun ya anneciğim
Öyle arada bunalırım
Merak etme
Tertiplerim tesellimi veriyorlar
Çilem kutsal vatan için
Zorluklara dayanırım
Hiç gitmedim huzurundan
Bir el kadar uzaktayım
Neden hala denk gelmedik
Ölüm denen o duraktayım
En büyük çilen oldu
Sırtındaki soğuk tabut
Dualarınla ruhuma hiç
Bırakmayasın dudak payı
Biliyorum ki gözün yaşlı
Vedalarıma kızıyorsun
Akşam ezanı öncesinde
Çıkıp gelirim sanıyorsun
Haytalığımı anlatıyorsun
Mahalledeki dostlarıma
Burnunda tüttüğümde
Kazaklarımı arıyorsun

Hep şikayet ederdin ya
Karnımın aç olmasından
Kapıya gelen dostlarımın
Beni sana sormasından
Gel diye çağırıyorsun
Ne olursun deme öyle
Sen olsan gelir miydin
Peygamberin sofrasından

Eminim ki artık sen de
Her gün ölümü gözlüyorsun
İçinde cehennemler
Herkesten gizliyorsun
Sana verdiğim sözlerimi
Tutamadım ya affet
Damatlığıma hasret idin
Beni toprakla sözlüyorsun
Sağ dönseydim o gördüğün
Sarı kızla evlenecektim
Üç günlük düğün çalıp
Dostlarımla eğlenecektim
Hain pusular engel oldu
Nasibim mahşereymiş
Sana dünyalar tatlısı
Torunlar sevdirecektim
Hasretliğe bir dur deyip
Kavuşacağız sonunda
Birazcık yanaş ne olur
Durma öyle uzakta
Eğilmesin başın öne
Yaş dökmesin gül yüzün
Ölümsüzlük nasip oldu
Hain bir tuzakta
Adlarımız vatan için
Göz kırpmadan saldıranlar
Haklarını helal etsin
Bizi omuza kaldıranlar
Sakın ola arkamızdan
Kimse öldü demesin
Ölümsüzlüğü tattı çünkü
İsimsiz kahramanlar