Embora

Hai un paxaro azul no meu corazón
Que quere fuxir
Mais son dura con el
E dígolle
Fica aí
Non vou deixar que ninguén te vexa

Hai un paxaro azul no meu corazón
Que quere fuxir
Mais son dura con el
E dígolle
Acouga
Quéresme foder?
Queres estragar os meus traballos?
Queres afundir as miñas escoitas na Galiza?

Hai un paxaro azul no meu corazón
Que quere fuxir
Mais son moi fina
Só o deixo saír na noite
De cando en vez
Namentres todas durmen
E dígolle
Sei que estás aí
Non estexas tristе

Métoo dentro outra vez
Mais agora canta unha amiga
Malia todo non o deixеi morrer
E durmimos xuntas así
Co noso pacto secreto
E é tan fermoso que faría a calquera chorar
Mais eu non choro
Choras ti?

Xa piei
A solución estaba clara
E non a quixen ver
Unha nube asomaba

E nós collimos paraugas
Baixamos as persianas
Abrazados na cama
A ver se así marchaba

E fumos loitando
Ás veces con medo
Ás veces con dor
Pero fumos loitando

Ás veces xuntos e outras entre nós
Pero sobrelevandoo
Sempre quixemos o ben para os dous
Pero estaba tan claro dende que
Non houbo máis polvos de reconciliación

E agora xa sinto que non teño forzas
Perdoa que non poida, quérome ir embora
Perdoa que sinta que non teña xa máis que dar

Brota una lágrima y cae por la cara
Cada vez que me viene un recuerdo de ti
Últimamente ya no pienso en nada
Estoy tirado en la cama sin comer ni dormir

Y ahora la música me entiende
Como si estuviese hecha pa mi
Y ahora te veo tan lejos
Y me comen por dentro
Juegos, cambios y miedos
¿Cuándo se irán de aquí?

Otra calada, otra calada
Toda la noche esperando a que llamaras
Para decirte que sin ti no hay nada
Pero mejor mañana, hoy la línea está cortada

E agora xa sinto que non teño forzas
Perdoa que non poida, quérome ir embora
Perdoa que sinta que non teña xa máis que dar

E agora xa sinto que non teño forzas
Perdoa que non poida, quérome ir embora
Perdoa que sinta que non teña xa máis que dar

Collo un cigarro e digo que me abro
Collo unha pasti, unha máis para o carro
Sempre levo a mochila, estou cargado
Só teño toneladas de bágoas e de barro

Lembro os días na cama cando non tiña fala
Cando a culpa saltaba cada vez que falaba
Os meus colegas estaban, pero eu só miraba
A esa tola saída que o mundo negaba

E agora o corpo non da máis pa correr
Só quere marchar, berrar e logo retroceder
Pedir desculpas, logo facerche ver
Que non son mala persoa e quero saber querer

E agora xa sinto que non teño forzas
Perdoa que non poida, quérome ir embora
Perdoa que sinta que non teña xa máis que dar

E agora xa sinto que non teño forzas
Perdoa que non poida, quérome ir embora
Perdoa que sinta que non teña xa máis que dar