Öpüştüm Ölümle

Hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde
Sormadılar ömrümde, ne dün ne bugünlerimde
Korkmadım, bi' gün öpüştüm ölümle
Ben Azrailin göğsünde, bu yükler varken üstümde

Dilerim er geç anlarsın kiminkiymiş gerçek, bu varoluştan beri sanki tek slogan dert çek
Öyle değildir diye umut edip, biriktirdiğim hayalimin içinde tüm insanlar gerzek
Bu denklem öyle bi' şey ki kör olursun renkten, ne kadar istemesen de birikir seçenekler
Devler ortasında ezber bozan bi' bebekken ben, zevksizler ülkesinde diyorum hep: "Ses ver"

Bu lanetlere davet, bir emanet buna rahmen
Devam et, esaretlere çare bu bazen
Beynimin içinde olduklarından eminler oysa
En iyi ihtimalle tek gördüğü cenazem

Hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde
Sormadılar ömrümde, ne dün ne bugünlerimde
Korkmadım, bi' gün öpüştüm ölümle
Ben Azrailin göğsünde, bu yükler varken üstümde

Dilerim er geç anlar kimin hayatı sert hep, bekliyo' düşmemi bi' ton dost görünümlü gevşek
Arzuladıkları ne etim, ne servetim net, sadece yıkılışımdan almak istiyor zevk
Çok bekler, pek çok kişi bu yüzden hep şok, tereddüt yok adımlarıma inan ki bi' denk yok
Her nefesde kendim dışında bi' şey inşa ettim, artık o yüzden bana diyo'lar ki adın sembol

Tamam ama neden soran yok ben mutlu muyum?
24 saatin 25'inde kuşkuluyum
Her suçumun uykusundayım, uykusuzluk huyum
Kurtuluşum huzursuzluk, kusurun duygusuyum neden?

Bu yokuşun gereği sendelemen
Öpüştüm ölümle, bedel kimseye benzememem
Yaşamımdan gönderdim kan emicileri ben
Hiç kimse bilmedi, bilmi'cek içimde neşeler yok

Hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde
Sormadılar ömrümde, ne dün ne bugünlerimde
Korkmadım, bi' gün öpüştüm ölümle
Azrailin göğsünde, yükler varken üstümde

Hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde
Sormadılar ömrümde, ne dün ne bugünlerimde
Korkmadım, bi' gün öpüştüm ölümle
Azrailin göğsünde, yükler varken üstüm

Eh, ah, üstümde