Prospatho Οso Μporo
Με ρωτάει πως και από εδώ;
Της λέω σκέφτομαι τα υγρά σου καιρό
Συνήθως προσέχω τι θα πω
μα μεγάλωσε με Λανα
Πώς να τη σοκαρω εγω;
Πριν βάλω στην πρόταση τελεία
Πλησίασε σώμα
Το ερωτηματικό έγινε θαυμαστικό τώρα
Χαμογελά λες και την ξύπνησα από κομα
Με σημεια στίξης παίζω χρόνια
Έχω ένα μυαλό που μπορεί να σκεφτεί αυτό
Και είναι το ίδιο μυαλό που δε με θέλει ζωντανό
Παραμιλω λες και σηκωσα πυρετό
Και εκείνη γυμνή μου ζητάει αυτόν τον πόνο σαρκικό
Δεν είμαι σίγουρος πως νιώθω μα της λέω έλα εδω
Πώς να απορρίψω αυτό που κατανοώ;
Δεν ξέρω πως να μου κάνω καλό
Ξεχνώ μα θυμάμαι θυμο
Ρομαντικοποιω το τοξικό
Τι θες να σου πω
Καθολική γοητεία για το μυστήριο
Μέχρι το πρώτο δικαστήριο
Πόσο ηλίθιο;
Όχι δεν είμαστε το ίδιο
Στο σκοτάδι που βλέπεις βλέπω το Σείριο
Φωτίζω αποκλειστικά χωρίς τον ήλιο
Ο,τι αγάπησα νεκρό ζει στο φωτεινό μου καταφύγιο
Κρυβω τις εκφράσεις μου στον ισκιο
Να μην μου πεις ποτέ πως μ'αγαπας για αυτό που δείχνω
Τρεφομαι απ'το χάος
Το σπίτι μου στον ουρανό
Θηλάσα στη γαλακτικη οδο
Περπάτησα αιώνες στο κενο
Για να απογοητεύτω απ'το πόση λίγη ζωη έχει εδώ
Δεν ξέρω πως να μου κάνω καλό
Ξεχνώ μα θυμάμαι θυμο
Ρομαντικοποιω το τοξικό τι θες να σου πω
Προσπαθώ όσο μπορώ
Της λέω σκέφτομαι τα υγρά σου καιρό
Συνήθως προσέχω τι θα πω
μα μεγάλωσε με Λανα
Πώς να τη σοκαρω εγω;
Πριν βάλω στην πρόταση τελεία
Πλησίασε σώμα
Το ερωτηματικό έγινε θαυμαστικό τώρα
Χαμογελά λες και την ξύπνησα από κομα
Με σημεια στίξης παίζω χρόνια
Έχω ένα μυαλό που μπορεί να σκεφτεί αυτό
Και είναι το ίδιο μυαλό που δε με θέλει ζωντανό
Παραμιλω λες και σηκωσα πυρετό
Και εκείνη γυμνή μου ζητάει αυτόν τον πόνο σαρκικό
Δεν είμαι σίγουρος πως νιώθω μα της λέω έλα εδω
Πώς να απορρίψω αυτό που κατανοώ;
Δεν ξέρω πως να μου κάνω καλό
Ξεχνώ μα θυμάμαι θυμο
Ρομαντικοποιω το τοξικό
Τι θες να σου πω
Καθολική γοητεία για το μυστήριο
Μέχρι το πρώτο δικαστήριο
Πόσο ηλίθιο;
Όχι δεν είμαστε το ίδιο
Στο σκοτάδι που βλέπεις βλέπω το Σείριο
Φωτίζω αποκλειστικά χωρίς τον ήλιο
Ο,τι αγάπησα νεκρό ζει στο φωτεινό μου καταφύγιο
Κρυβω τις εκφράσεις μου στον ισκιο
Να μην μου πεις ποτέ πως μ'αγαπας για αυτό που δείχνω
Τρεφομαι απ'το χάος
Το σπίτι μου στον ουρανό
Θηλάσα στη γαλακτικη οδο
Περπάτησα αιώνες στο κενο
Για να απογοητεύτω απ'το πόση λίγη ζωη έχει εδώ
Δεν ξέρω πως να μου κάνω καλό
Ξεχνώ μα θυμάμαι θυμο
Ρομαντικοποιω το τοξικό τι θες να σου πω
Προσπαθώ όσο μπορώ
Credits
Writer(s): Iratus, Fotis Marinopoulos
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.